Η ψηλάφηση ενός μικρού όγκου στον μαστό, που αποδείχθηκε κακοήθης, προκάλεσε στη δόκτορα Σιίμα Ντόσι τρόμο ότι θα έπρεπε να υποβληθεί σε χημειοθεραπεία.
Όπως την απέφυγε καθώς υπήρξε μία από τις γυναίκες που ωφελήθηκαν από την επανάσταση στην αντιμετώπιση αυτής της μορφής καρκίνου.
Μέχρι πρόσφατα η χημειοθεραπεία αποτελούσε την κύρια θεραπευτική μέθοδο του καρκίνου του μαστού.
Σήμερα τα γενετικά τεστ μπορούν να υποδείξουν ποιες ασθενείς θα ωφεληθούν από αυτήν. Ταυτόχρονα υπάρχει ευρύτατο φάσμα φαρμάκων, όπως οι αναστολείς οιστρογόνων και σκευάσματα που καταστρέφουν τους όγκους στοχεύοντας σε πρωτεΐνες της επιφάνειάς τους. Επίσης είναι πλέον εκφρασμένη η βούληση των ειδικών να περιοριστούν τις άχρηστες θεραπείες.
Κάθε χρόνο χιλιάδες γυναίκες αποφεύγουν τη δοκιμασία της χημειοθεραπείας που προκαλεί απώλεια μαλλιών, ναυτία, κόπωση κλπ. Ανάλογη μείωση των χημειοθεραπειών καταγράφεται και στην αντιμετώπιση άλλων μορφών καρκίνου, όπως των πνευμόνων, αλλά με μικρότερη επιτυχία.
Πριν από 30 χρόνια οι οδηγίες του Εθνικού Αντικαρκινικού Ινστιτούτου για τη θεραπεία του καρκίνου του μαστού επέβαλαν τη χορήγηση χημειοθεραπείας στο 95% των περιπτώσεων. Αυτό το δόγμα μεταβλήθηκε σταδιακά με την έλευση του αντικαρκινικού φαρμάκου Herceptin, το οποίο στοχεύει εναντίον μιας πρωτεΐνης της νεοπλασματικής επιφάνειας που ανιχνεύεται στο 30% των πασχόντων.
Αρχικά συγχορηγείτο με χημειοθεραπεία περιορίζοντας τις πιθανότητες υποτροπής κατά 50% και τον κίνδυνο θανάτου κατά 30%, ασχέτως της δοσολογίας και της σύνθεσης της χημειοθεραπείας.
Μετέπειτα μελέτες έδειξαν ότι η χορήγησή του, μαζί με ένα άλλο αντικαρκινικό σκεύασμα είναι αποτελεσματική χωρίς την προσθήκη χημικοθεραπευτικών σχημάτων.