Η Ιωάννα Μαλέσκου περιγράφει τις πρώτες της εμπειρίες από τα Βορίζια της Κρήτης, όταν δίδαξε εκεί ως δασκάλα για πρώτη φορά, και μιλά με συγκίνηση για τις κοινωνικές προκλήσεις, τη δυσπιστία και τη δύναμη της παιδείας μέσα σε ένα περιβάλλον με έντονες πολιτισμικές ιδιαιτερότητες.
Η πρώτη της επαφή με την Κρήτη
Μιλώντας στην εκπομπή «Κοινωνία Άνω Κάτω» του Open το βράδυ της 5ης Νοεμβρίου 2025, η Ιωάννα Μαλέσκου αναφέρθηκε στα Βορίζια, το χωριό που έχει βρεθεί στο προσκήνιο λόγω μιας φονικής βεντέτας, περιγράφοντας όσα έζησε εκεί με λόγια γεμάτα συναίσθημα.
Η πρώτη της εμπειρία από την Κρήτη, όπως είπε, ήρθε μέσω του διορισμού της στο Δημοτικό σχολείο του χωριού. «Το βασικό για μένα ήταν ότι ήταν η πρώτη φορά. Η πρώτη επαφή που είχα με την Κρήτη ήταν στο χωριό αυτό, στο Δημοτικό σχολείο. Ήταν η πρώτη μου χρονιά που δίδαξα σαν δασκάλα. Εγώ δεν είχα ιδέα από την Κρήτη. Είναι ένα χωριό το οποίο έχει ζωντάνια, έχει πολλά νέα παιδιά, πολλά παιδιά, κάνουν πολλά παιδιά, οικογένειες. Κυρίως όμως έχει αυτό τον νέο κόσμο που βλέπετε… Είναι ευγενές σαν εικόνα και σαν συναίσθημα».
Η δυσκολία της ένταξης και οι άγραφοι κανόνες
Συνεχίζοντας, αναφέρθηκε στις δυσκολίες που αντιμετώπισε στην αρχή, λόγω του ότι δεν ήταν από την περιοχή. «Όταν είσαι ξένος, δεν μπορείς να αντιληφθείς τον τρόπο ζωής. Αν θέλετε την κουλτούρα, τις αρχές, τον αξιακό κώδικα, τους άγραφους κανόνες… όσο ψήνεσαι με τις συνθήκες και συναναστρέφεσαι με τον κόσμο, το καταλαβαίνεις. Το πρώτο πράγμα που εντόπισα ήταν ότι υπήρχε μια δυσπιστία… Αν δεν είσαι από το μέρος αυτό, αν δεν μιλάς και την ντοπιολαλιά, κάπως σε βάζουν σε απόσταση μέχρι να κερδίσεις το σεβασμό».
Η παραβατικότητα και ο ρόλος της παιδείας
Η παρουσιάστρια και πρώην δασκάλα στάθηκε ιδιαίτερα στο θέμα της παραβατικής συμπεριφοράς που είχε παρατηρήσει ήδη από μικρές ηλικίες στο χωριό. «Η παραβατική συμπεριφορά υπάρχει σε όλες τις ηλικίες και από πολύ νεαρή ηλικία είναι μία πραγματικότητα… Και δεν είναι όλα άσπρο μαύρο. Προσπαθείς να καλλιεργήσεις ένα πνεύμα συμπόνιας, συνένωσης, μίας ωραίας ειρηνικής διάθεσης. Εγώ πιστεύω πάντα στη θετική πλευρά των πραγμάτων και στις αλλαγές των ανθρώπων, κυρίως όμως στη δύναμη που μπορεί να έχει η παιδεία και η καλλιέργεια».
Τόνισε όμως και το πόσο εύκολα ό,τι χτίζεται στο σχολείο μπορεί να καταρριφθεί στο οικογενειακό περιβάλλον: «Αυτό το οποίο χτιζόταν μέσα στις σχολικές αίθουσες, στους ανθρώπους, στα παιδιά μπορούσε εύκολα να ακυρωθεί πηγαίνοντας το παιδί στο σπίτι».