Με λένε Κρητικού Μαρία ! Nίκησα 2 φορές το καρκίνο !
Όλα άρχισαν χωρίς να το καταλάβω σαν να ήθελε να με ρίξει στα μαλακά …..Νοέμβριος του 2012 …. ένα οζίδιο στο πνεύμονα ήταν η αρχή !
Τυχαίο εύρημα …πρέπει να φύγεις να πας σε ογκολόγο …Ακούω μια φωνή … χωρίς να καταλάβω βρίσκομαι στο Ερρίκος Ντυνάν .
Μα τι κάνω εδώ;
Εξετάσεις από την αρχή ! K
Kαι η διάγνωση έγινε … μαστός .. αρχίζω να τα χάνω . Ακούω πάλι αυτή τη φωνή να μου τρυπά τον εγκέφαλο.
Πρέπει να κάνεις ογκεκτομή .. μα τι μου λένε ;
Αρχίζω και χάνομαι .
Ιανουάριος του 2013 οι πρώτες ογκεκτομές στον Άγιο Σάββα … σαν να γύρισαν τα χρόνια πίσω ζούσα ξανά τα ίδια μόνο που αυτή τη φορά δεν ήταν η μαμά μου ήμουν εγώ!
Μέσα μου δεν ήθελα να πιστέψω οτι και εγώ θα είχα την ίδια περιπέτεια με την μητέρα μου .
Τρεις μήνες μετά το άγχος είχε κορυφωθεί ….. χτύπησε το τηλέφωνο κυρία Κρητικού όλα καλά ….προς το παρόν όλα καλά … Μα τι εννοούσε;
Βρίσκομαι στον Άγιο Σάββα .
Ξέρετε θα μπείτε στην ομάδα υψηλού κίνδυνου !
Τι εννοεί; κάθε 3 μήνες έλεγχο !
Εκεί καταλαβαίνω οτι όλα αλλάζουν στη ζωή μου !
Και κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα !
Σεπτέμβριος του 2014 ο εφιάλτης ξαναγυρνά να μου θυμίσει οτι δεν τελείωσα .
Καινούργιο εύρημα στο μαστό ….πρέπει γρήγορα να κάνουμε ογκεκτομή … πάλι αυτή η φωνή …. θεέ μου τι με περιμένει;
20 ήμερες μετά η απάντηση θετική .
Καρκίνος in situ δεξιός μαστός …. όλα χάθηκαν μπροστά μου … όμως όχι είναι στην αρχή θα πάει καλά !
Η χαρά μου κράτησε 2 μήνες … τέλος Νοεμβρίου πάλι αυτή η φωνή μου τρυπούσε το κεφάλι …. διπλή μαστεκτομή . αυτό ήταν έσπασα λύγισα έχασα το κόσμο μου .
Επιμένω δεν θέλω να χάσω τη γυναικεία μου φιλαρέσκεια όχι δεν θέλω … προσπαθούν οι γιατροί μου … άδικα νόμιζα ότι ήταν το τέλος του κόσμου καλύτερα να πεθάνω αυτή ήταν η απάντηση μου .
Άρχισα να ζητώ άμεση αποκατάσταση όσο και να προσπαθούσαν δεν μπορούσαν να με μεταπείσουν . άρχισαν οι εξετάσεις το σώμα μου ήδη κουρασμένο.
Ήρθε η ώρα 1 Μαΐου του 2015 δύσκολη μέρα δεν έκλεισα μάτι όλο το βράδυ ….άραγε θα τα κατάφερνα να βγω ζωντανή;
Μπαίνοντας στο χειρουργείο ένιωθα οτι ξεκινά ο Γολγοθάς μου …άραγε τι με περιμένει;
Ακολούθησαν δύσκολες μέρες ….20 μέρες μετά η απάντηση της βιοψίας καρκίνος διηθητικός τρίτου σταδίου her2 θετικό .
Όχι θεέ μου έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου αυτό ήταν δεν τη γλυτώνω… περπατούσα τη Μεσογείων ο αέρας έπαιρνε τα δάκρυα μου από το χέρι με κρατούσε η κορούλα μου αμίλητη παγωμένη ανέκφραστη δεν ήξερε άλλα κατάλαβε .
Νομίζω οτι αυτό ήταν …το χεράκι της που με κρατούσε σφιχτά μου έδωσε δύναμη !
Ακολούθησαν χειρουργεία χημειοθεραπείες έχασα τα μαλλιά μου … πόνος θλίψη πένθος οργή φόβος … δύναμη !!!!
2 χρόνια ένα δωμάτιο μόνη να κρύβω το πόνο σιωπηλά …ναι αυτό ήταν σήκωσα ανάστημα στο καρκίνο θα σε παλέψω φίλε μου εγώ θα κερδίσω !
Είμαι εδώ σήμερα ζωντανή ένα χρόνο μετά το τέλος της θεραπείας δεν το βάζω κάτω είμαι 2-ο !
Ξαναγεννήθηκα 1 Μαιου του 2015 η ζωή μου μετά το καρκίνο … διαφορετική άλλαξα δεν είμαι η ίδια είμαι καλύτερη !
Αυτή η περιπέτεια της ζωής μου με έφερε πιο κοντά στον ανθρώπινο πόνο !
Μέσα από την περιπέτεια μου γνώρισα φίλους έχασα φίλους γνώρισα ανθρώπους με δύναμη ψυχής !!!!
Είμαι ιδρύτρια του συλλόγου στήριξης καρκινοπαθών Δωδεκανήσου ! καθημερινά κοντά στους καρκινοπαθείς μαζί με τους εθελοντές του συλλόγου !
Δεν ξεχνώ αλλά ούτε και θέλω ! Άρχισα να ζω ξανά από την αρχή ! μάζεψα τα κομμάτια μου γιατί εγώ είμαι πιο δυνατή απ’ αυτόν !
Με τη βοήθεια του θεού και των ανθρώπων που με στήριξαν και με στηρίζουν είμαι εδώ!!!
Μαζί με την οικογένεια μου !
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στους γιατρούς μου !