Η ιστορία αυτή μιλά για τον πόνο και την απογοήτευση μιας γυναίκας που δεν μπορεί να γίνει μητέρα, αλλά και για τη δυσκολία που προκύπτει όταν αυτό επηρεάζει τις σχέσεις με τους κοντινούς της ανθρώπους.
Η προσπάθεια για ένα παιδί
Με τη νονά του γιου μου γνωριζόμαστε χρόνια και η σχέση μας ήταν πάντα στενή. Εκείνη και ο άντρας της εδώ και οκτώ χρόνια προσπαθούν να κάνουν παιδί, χωρίς αποτέλεσμα. Έχουν δοκιμάσει πολλές λύσεις, ακόμη και έξι εξωσωματικές, αλλά δυστυχώς καμία δεν πέτυχε.
Η σχέση με τον βαφτισιμιό
Πριν ξεκινήσει τον δύσκολο αυτό αγώνα, ήταν πραγματικά αφοσιωμένη στο βαφτισιμιό της. Ερχόταν σχεδόν καθημερινά να τον δει, του έφερνε μικρά δώρα, τον έπαιρνε στο σπίτι της, πήγαιναν μαζί βόλτες στο λούνα παρκ. Το παιδί τη λάτρευε. Όμως όλα άλλαξαν όταν συνειδητοποίησε ότι μάλλον δεν θα γίνει ποτέ μητέρα. Από τότε απομακρύνθηκε τελείως.
Η απομάκρυνση και η σιωπή
Η μητέρα της μού εξήγησε ότι δεν άντεχε να βλέπει το παιδί μου, επειδή η ίδια δεν μπορούσε να αποκτήσει. Σαν να έφταιγε το παιδί μου για την ατυχία της. Είχα καταλάβει ότι κάτι δεν πήγαινε καλά, αφού σταμάτησε να τηλεφωνεί συχνά και οι επισκέψεις μειώθηκαν. Το ίδιο και το παιδί, που άρχισε να με ρωτά πού είναι η νονά του και πότε θα έρθει.
Ο θυμός και η απογοήτευση
Λυπάμαι βαθιά που περνά τόσο δύσκολες στιγμές με τον άντρα της, αλλά βρίσκω εγωιστική τη στάση της. Δεν σκέφτεται καθόλου ότι το παιδί μου, που είναι και πνευματικό της, πληγώνεται από την απουσία της; Είναι αυτό συμπεριφορά σωστής νονάς; Κατανοώ τη δυσκολία της, αλλά δεν φταίνε οι γύρω της και σίγουρα όχι το παιδί.
Η τελική απόφαση
Από τη στιγμή που έμαθα την αλήθεια, δεν την έχω καλέσει ούτε μία φορά. Περιμένω κάποια στιγμή να πάρει εκείνη την πρωτοβουλία και τότε σκοπεύω να της μιλήσω ανοιχτά. Δυστυχώς, όπως αποδείχθηκε, έκανα λάθος επιλογή νονάς και τώρα το παιδί μου είναι εκείνο που πληρώνει τις συνέπειες.
Ελεάνα
Πηγή: athensmagazine.gr