Η κάλυψη του θανάτου του ποδοσφαιριστή Τζορτζ Μπάλντοκ από την πρωινή εκπομπή του ΑΝΤ1 προκάλεσε έντονες αντιδράσεις και ενεργοποίησε την παρέμβαση του Πρωτοβάθμιου Πειθαρχικού Συμβουλίου της ΕΣΗΕΑ. Το θέμα επικεντρώθηκε όχι μόνο στα γεγονότα, αλλά και στη δεοντολογία των μέσων ενημέρωσης.
Η απόφαση του Πρωτοβάθμιου Πειθαρχικού Συμβουλίου
Η υπόθεση ξεκίνησε μετά την αυτεπάγγελτη έγκλιση του Πρωτοβάθμιου Πειθαρχικού Συμβουλίου της Ένωσης Συντακτών Ημερήσιων Εφημερίδων Αθηνών, το οποίο εξέτασε το θέμα της δημοσιογραφικής κάλυψης για τον θάνατο του Τζορτζ Μπάλντοκ. Ο ποδοσφαιριστής βρέθηκε νεκρός στις 9 Οκτωβρίου 2024 στο σπίτι του στη Γλυφάδα. Οι πληροφορίες που προβλήθηκαν στην εκπομπή του ΑΝΤ1 δεν περιορίστηκαν στις συνθήκες του θανάτου του, αλλά επεκτάθηκαν σε λεπτομέρειες όπως η αξία του ακινήτου και άλλα οικονομικά στοιχεία, γεγονός που προκάλεσε τη δυσαρέσκεια του κοινού.
Οι αντιδράσεις και η δήλωση του Γιώργου Λιάγκα
Η έντονη κριτική που ακολούθησε ώθησε τον παρουσιαστή της εκπομπής, Γιώργο Λιάγκα, να απολογηθεί δημόσια. Σε δηλώσεις του, ανέφερε χαρακτηριστικά:
«Υπάρχουν πολλές δικαιολογίες, δεν θα πω καμία. Το λάθος που έκανα, το παίρνω πάνω μου, ξεπερνά κάθε δικαιολογία. Χθες έκανα λάθος και αναλαμβάνω όλη την ευθύνη και παρακαλώ κάθε δικαιολογημένη αντίδραση να αφήσετε έξω τους συνεργάτες και το περιβάλλον μου… Χθες το βράδυ δεν κοιμήθηκα».
Παραλληλίζοντας την κατάσταση με ένα πρόσφατο συμβάν στο δικό του σπίτι, ο Λιάγκας πρόσθεσε:
«Όταν πριν από 2-3 εβδομάδες είχε καεί το σπίτι μου και είδα ρεπορτάζ, είπα δεν μπορεί ένα δράμα να γίνει lifestyle ρεπορτάζ. Σας έψεξα τότε και έπεσα στην ίδια και μεγαλύτερη παγίδα γιατί δεν μιλάμε για ένα σπίτι που κάηκε και αποκαθίσταται, αλλά για μια ανθρώπινη ζωή».
Η σημασία της δημοσιογραφικής δεοντολογίας
Το περιστατικό αυτό φέρνει στην επιφάνεια ζητήματα δημοσιογραφικής δεοντολογίας και ευθύνης. Η κάλυψη του θανάτου ενός ανθρώπου, ιδιαίτερα όταν αυτή επικεντρώνεται σε περιφερειακά στοιχεία όπως η οικονομική αξία ενός ακινήτου, αντί να σέβεται τη μνήμη του εκλιπόντος και την οικογένειά του, δημιουργεί σοβαρά ερωτήματα σχετικά με τα όρια της δημοσιογραφικής πρακτικής.
Η υπόθεση δεν αφορά μόνο τη συγκεκριμένη εκπομπή, αλλά αναδεικνύει την ανάγκη για μεγαλύτερη ευαισθησία στα θέματα που άπτονται της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και του πόνου. Η δημόσια συγγνώμη του Λιάγκα δείχνει αναγνώριση του λάθους, αλλά το ερώτημα που παραμένει είναι αν τα μέσα ενημέρωσης μπορούν να αποφεύγουν στο μέλλον παρόμοιες παγίδες.