Τρεις μήνες μετά την δολοφονία του δημοσιογράφου Γιώργου Καραϊβαζ έξω από το σπίτι του στον Άλιμο, η σύζυγός του, Στάθα, μίλησε για τον δικό της άνθρωπο.
Για τη μοιραία εκείνη ημέρα της δολοφονίας του και τη σχέση που είχαν, μίλησε η γυναίκα του αστυνομικού συντάκτη Γιώργου Καραϊβάζ, ο οποίος εκτελέστηκε έξω από το σπίτι του στον Άλιμο την Παρασκευή 9 Απριλίου.
Όπως αποκάλυψε, μιλώντας στο Star και στην εκπομπή «Αλήθειες με τη Ζήνα», με την οποία συνεργαζόταν ο Γιώργος Καραϊβάζ, ήταν φίλοι από το 1987, ενώ ήταν σπουδαστές δημοσιογραφίας. Τρία χρόνια αργότερα έγιναν ζευγάρι και το 1995 ενώθηκαν με τα δεσμά του γάμου.
«Ήταν πολύ αδύνατος και όταν ψάχναμε κοστούμι, δεν βρίσκαμε στο νούμερό του» σχολίασε χαρακτηριστικά, συμπληρώνοντας: «Ο Γιώργος αγαπούσε τη ζωή και αγαπούσε να την απολαμβάνει. Με αυτόν τον τρόπο συνδεθήκαμε. Αυτά που ήξερε, δεν τα ήξερα εγώ και το αντίθετο. Κάναμε έναν πάντρεμα ζωών και χαρακτήρων».
Στη συνέχεια, μιλώντας για την ημέρα της δολοφονίας του αποκάλυψε πως είχε ετοιμάσει το αγαπημένο του φαγητό και τον περίμενε σπίτι, μαζί με τον γιο τους, Δημήτρη.
Ωστόσο, της τηλεφώνησε μια γειτόνισσα, η οποία την ενημέρωσε πως είχαν πέσει πυροβολισμοί, ενώ είχαν φθάσει ασθενοφόρα και περιπολικά. Τραγική ειρωνεία, η γειτόνισσά του είχε τραβήξει φωτογραφίες για να τις έχει αποκλειστικό ο Γιώργος Καραϊβάζ.
Τότε η Στάθα τηλεφώνησε αμέσως στον άντρα της και βγήκε στο μπαλκόνι. «Το τηλέφωνο ήταν νεκρό», πρόσθεσε, αναφέροντας πως αμέσως είπε στον γιο της ότι «μας χτυπήσαν τον μπαμπά».
Αφού κατέβηκε τρέχοντας στον δρόμο, στα 10 μ. από το σπίτι τους αντίκρισε το αυτοκίνητό του συζύγου της και αυτόν πεσμένο κάτω, ενώ δίπλα του έτρεχε ένα «ρυάκι αίματος». Στην αρχή η σύζυγός του ρωτούσε αν ζει, ωστόσο γρήγορα συνειδητοποίησε πως ο Γιώργος Καραϊβάζ ήταν νεκρός.
«Ψυχραιμία, τώρα μείναμε οι δυο μας. Ο μπαμπάς έφυγε», είπε στον γιο τους.
«Κάποιοι για τους δικούς τους λόγους θέλησαν να του κλείσουν το στόμα κι εκεί κόπηκε η ζωή μας στη μέση. Έμειναν τα όνειρά μας στη μέση. Δεν θα μπορέσω να μιλήσω πάλι με τον Γιώργο μου, δεν θα μπορέσει να με αγκαλιάσει και να μου πει μην ανησυχείς. Πολύ περισσότερο στο παιδί μας, γιατί ο Γιώργος ήταν ένας υπέροχος φίλος – πατέρας», πρόσθεσε, αποκαλύπτοντας ότι τον φώναζαν «πάτερ Φαμίλια».
Καταλήγοντας, αφού εξέφρασε την ελπίδα αυτοί που τον εκτέλεσαν να το έχουν μετανιώσει, «γιατί δεν άξιζε να έχει αυτό το τέλος», υπογράμμισε ότι όχι μόνο «δεν είχε πειράξει κανέναν», αλλά «αντιθέτως είχε βοηθήσει πολύ κόσμο».