Αρνήθηκε ότι δωροδοκήθηκε ο Γιάννος Παπαντωνίου στην απολογία του κάνοντας λόγο για μαγείρεμα… στοιχείων στο κατηγορητήριο λέγοντας ότι «μαγικό χέρι» ουσιαστικά μαγείρεψε τους αριθμούς και συνέδεσε άσχετα μεταξύ τους πρόσωπα και κινήσεις λογαριασμών.
Ο Γιάννος Παπαντωνίου και η σύζυγός του Σταυρούλα Κουράκου λίγο πριν τα μεσάνυχτα της Τετάρτης, έμαθαν ότι προφυλακίζονται με τη σύμφωνη γνώμη ανακριτή και εισαγγελέα, για το αδίκημα της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομη δραστηριότητα όσον αφορά «δώρο» που κατηγορείται ότι έλαβε από την εταιρία “THALES NEDERLAND B.V.” τουλάχιστον ύψους 2.835.197, 05 ελβετικών φράγκων το οποίο αποτέλεσε μέρος τουλάχιστον του συνολικού χρηματικού ποσού των 4.608.773, 02 ελβετικών φράγκων.
Αυτά τα χρήματα ο Γιάννος Παπαντωνίου φέρεται να τα έλαβε από τον αντιπρόσωπο της γαλλικής εταιρίας στην Ελλάδα ο οποίος πλέον δεν βρίσκεται εν ζωή για να καταθέσει και εν συνεχεία τα κατέθεσε σε τραπεζικούς λογαριασμούς στην Ελβετία, αφου έστησε ένα σχέδιο για να χαθούν τα ίχνη της προέλευσης των χρημάτων.
Σύμφωνα με πληροφορίες που είδαν το φως της δημοσιότητας χθες ανέλαβε το διάστημα 2002 με 2003 για λογαριασμό του πρώην υπουργού να μεταφέρει 2,5 εκατ. ευρώ στο εξωτερικό .Τα χρήματα αυτά φέρεται ότι τα παραλάμβανε σε δεσμίδες μέσα σε κίτρινους φακέλους από το σπίτι του πρώην υπουργού στην Κηφισιά, τα έσπαγε σε μικρότερα ποσά και στη συνέχεια έφευγαν για την Ελβετία. Από εκεί, πάλι σε μικρά ποσά κατευθύνονταν σε τραπεζικό λογαριασμό με δικαιούχο τον πρώην υπουργό και συνδικαιούχο τη σύζυγό του Σταυρούλα Κουράκου.
Ο Γιάννος Παπαντωνίου από την πλευρά του, υποστήριξε ότι αυτά τα χρήματα προέρχονταν από κληρονομιές και έργα τέχνης, χωρίς ωστοσο να προσκομίσει τα απαραίτητα δικαιολογητικά.
Σε ότι αφορά την αντίκρουση των κατηγοριών, ο πρώην υπουργός κατήγγειλε ότι το κατηγορήτηριο βασίζεται σε δήθεν στοιχεία και ασύνδετους συνειρμούς που καταλήγουν ότι ο ίδιος δωροδοκήθηκε.
Ανέφερε χαρακτηριστικά ο Γιάννος Παπαντωνίου ότι το κατηγορητήριο «διαπιστώνει, όπως είναι φυσικό και αυτονόητο, χρηματικές ροές της εταιρίας προς τραπεζικούς λογαριασμούς του αντιπροσώπου της στην Κύπρο και την Ελλάδα. Διαπιστώνει επίσης, όπως είναι εξίσου φυσικό και αυτονόητο, αναλήψεις μετρητών του αντιπροσώπου από τους λογαριασμούς του στις ακόλουθες τράπεζες: ΤΡΑΠΕΖΑ ΚΥΠΡΟΥ στην Ελλάδα, ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΟ ΤΑΜΙΕΥΤΗΡΙΟ ΕΛΛΑΔΟΣ ΑΤΕ και ASPIS BANK.
Εστιάζει σε αναλήψεις μετρητών του αντιπροσώπου κατά τα έτη 2002-2003, όταν φιλικό του πρόσωπο (σ.σ. του Γιάννου Παπαντωνίου) του κατέθετε χρηματικά ποσά σε μετρητά στους λογαριασμούς του στην τράπεζα EUROBANK EFG S.A. στην Αθήνα. Οι καταθέσεις πραγματοποιήθηκαν τμηματικά στο χρονικό διάστημα από 31-07-2002 έως 20-10-2003.
Ακολούθως, επιχειρεί να συσχετίσει χρονικά ορισμένες αναλήψεις μετρητών του αντιπροσώπου, ως δικαιούχου, από τους λογαριασμούς του στις προαναφερθείσες τράπεζες με καταθέσεις μετρητών στους λογαριασμούς του φιλικού του προσώπου του στην EUROBANK. Χαλαρή χρονική συνάφεια ορισμένων καταθέσεων μετρητών στην EUROBANK με ορισμένες αναλήψεις μετρητών του αντιπροσώπου από τους δικούς του λογαριασμούς σε τρεις διαφορετικές τράπεζες (ΤΡΑΠΕΖΑ ΚΥΠΡΟΥ, ΤΤ, ASPIS BANK) δεν μπορεί να αποκλειστεί, δεδομένου ότι ορισμένες αναλήψεις και καταθέσεις μετρητών πραγματοποιούνται την ίδια χρονική περίοδο χωρίς, βέβαια, να υπάρχει ή να μπορεί να υπάρξει καμιά απολύτως αιτιώδης συνάφεια μεταξύ τους».
Ο πρώην υπουργός υποστήριξε ότι οι καταθέσεις των μετρητών από το φιλικό του πρόσωπο άρχισαν εννιά μήνες πριν ξεκινήσουν οι αναλήψεις από τον αντιπρόσωπο στην Ελλάδα της γαλλικη εταιρείας. Μάλιστα ο κ. Παπαντωνίου κάνει λόγο για μαγείρεμα αριθμών: «Για το χρονικό διάστημα 06-06-2003 έως 24-09-2003 δεν υπάρχει καμιά αριθμητική συσχέτιση μεταξύ αναλήψεων μετρητών από τον αντιπρόσωπο και των καταθέσεων μετρητών του φιλικού του προσώπου του στην EUROBANK. Η κατάληξη του κατηγορητηρίου, ότι δηλαδή οι καταθέσεις μετρητών στην EUROBANK αποτελούν χρήματα αναλήψεων σε μετρητά του αντιπροσώπου της εταιρίας από λογαριασμούς του σε άλλες τράπεζες, είναι εξωφρενική».
«Η σύνδεση αναλήψεων σε μετρητά ενός αντιπροσώπου οπλικών συστημάτων – που έχει πεθάνει – από λογαριασμούς του σε ελληνικές τράπεζες με καταθέσεις μετρητών φιλικού μου προσώπου σε δικούς του ελληνικούς λογαριασμούς είναι αδιανόητη όταν δεν υπάρχει καμιά απολύτως σχέση μεταξύ τους!!! Ούτε ηλεκτρονική μεταβίβαση , ούτε επαφή, ούτε καν επικοινωνία ή γνωριμία !!! Και, βέβαια, καμιά απολύτως σχέση ή γνωριμία και, κατά μείζονα λόγο, συνάντηση μεταξύ του αντιπροσώπου και εμένα !!!
Κάποιο «μαγικό χέρι» φαίνεται να συνδέει τα μετρητά του ενός με τα μετρητά του άλλου. Δεν υπάρχει προηγούμενο στα δικαστικά χρονικά να αποδίδονται βαρύτατες κατηγορίες, όπως «παθητική δωροδοκία» ή «νομιμοποίηση εσόδων από παράνομη δραστηριότητα», χωρίς καμιά απολύτως ένδειξη, ηλεκτρονική διαβίβαση ή μαρτυρική κατάθεση, μεταφοράς χρημάτων μεταξύ των εμπλεκομένων προσώπων. Οι συντάκτες του κατηγορητηρίου πραγματοποίησαν, για να φτάσουν στο ποθούμενο συμπέρασμα, όχι απλώς λογικό άλμα αλλά ταξίδι στο διάστημα για να μεταβούν σε ένα άλλο Σύμπαν, απαξιώνοντας πλήρως την αποδεικτική διαδικασία».
Ο Γιάννος Παπαντωνίου μεταξύ άλλων κατέθεσε ακόμη ότι στις αρχές του 1985, μετά το τέλος της θητείας του στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, οι συνολικές καταθέσεις του στο λογαριασμό της CREDIT SUISSE ήταν 585.000 δολάρια ΗΠΑ, δηλαδή περίπου 1.500.000 ελβετικά φράγκα».
Σε ότι αφορά τη σύμβαση με τη γαλλική εταιρία για τον εκσυγχρονισμό των έξι φρεγατών του Πολεμικού Ναυτικού ο Γιάννος Παπαντωνίου φέρεται να υποστήριξε στην απολογία του πως «ο υπουργός δεν διαπραγματεύεται συμβάσεις του Δημοσίου. Αποδέχεται ή απορρίπτει – ή αναπέμπει – εισηγήσεις των αρμόδιων υπηρεσιακών οργάνων που είναι επιφορτισμένα με την επεξεργασία και διαπραγμάτευση των τεχνικών και οικονομικών στοιχείων που συγκροτούν τη σύμβαση.
Ο υπουργός κατά κανόνα αποδέχεται ομόφωνες εισηγήσεις δεδομένου ότι εμπιστεύεται τις υπηρεσίες. Μόνο σε ακραίες περιπτώσεις, όπως για παράδειγμα αν υποθέτει ότι έχει συγκροτηθεί εγκληματική οργάνωση σε υπηρεσιακό επίπεδο για την εξυπηρέτηση συμφερόντων που είναι ξένα προς το συμφέρον του ελληνικού Δημοσίου, μπορεί να απορρίψει ομόφωνες εισηγήσεις.
Ποινική ευθύνη υπουργού κατά τη σύναψη συμβάσεων του Δημοσίου μπορεί να προκύψει όταν ο υπουργός παραβλέψει αντίθετη – έστω μειοψηφική – εισήγηση από αρμόδια όργανα, είτε ασκήσει επιρροή σε υπηρεσιακούς παράγοντες για αλλαγή όρων κατά τρόπο που λειτουργεί υπέρ συμφερόντων ξένων προς το ελληνικό Δημόσιο (…).
Οι συντάκτες του κατηγορητηρίου αναλίσκονται σε μια φλύαρη και ανούσια εξιστόρηση της συμβασιακής διαδικασίας αναφορικά, ιδιαίτερα, με την αξιολόγηση των προσφορών των δυο ανταγωνιστριών εταιριών (THALES NEDERLAND B.V. και RAYTHEON INTERNATIONAL INC), παραβλέποντας το θεμελιώδες γεγονός ότι σε κανένα στάδιο της διαδικασίας δεν διατυπώνεται εναλλακτική πρόταση από οποιονδήποτε για οποιοδήποτε τεχνικό ή οικονομικό θέμα, και ότι η ανταγωνίστρια εταιρία RAUTHEON INTERNATIONAL INC – που ήλθε δεύτερη στην αξιολόγηση των προσφορών – δεν ήγειρε ποτέ καμιά απολύτως ένσταση».
Η υλοποίηση του προγράμματος εκσυγχρονισμού των έξι φρεγατών διασφάλισε απολύτως το συμφέρον του ελληνικού Δημοσίου και ενίσχυσε την εθνική ασφάλεια. Αντίθετα, ακύρωση ή διακοπή του προγράμματος δεν αποτελούσε επιλογή. Θα συνεπαγόταν:
(α) σημαντική ελάττωση της περιουσίας του Δημοσίου λόγω ραγδαίας απαξίωσης των έξη φρεγατών,
(β) δέσμευση δεκαπλάσιου περίπου ποσού για την υλοποίηση του εναλλακτικού προγράμματος κατασκευής νέων φρεγατών – στόχου απολύτως ανέφικτου από οικονομική άποψη ιδιαίτερα στο πλαίσιο των δημοσιονομικών δεσμεύσεων της χώρας εντός της ΟΝΕ – και
(γ) υπονόμευση της εθνικής ασφάλειας λόγω απώλειας του θαλάσσιου ελέγχου του Αιγαίου για περίπου μια δεκαετία.Είναι κατανοητές οι σκοπιμότητες που υπηρετούνται από ορισμένες ανακριτικές διαδικασίες.
Όμως, οι δικαστικοί λειτουργοί πρέπει να σέβονται τη διάκριση των εξουσιών που προβλέπουν τα δημοκρατικά συντάγματα».