Σπάνιο φαινόμενο τουλάχιστον για τα σημερινά κοινωνικά δεδομένα. Μια 17χρονη μαθήτρια της Γ’ Λυκείου του ΓΕΛ Καστριτσίου να αρθρογραφεί σε εφημερίδα και μάλιστα να καταπιάνεται με την περίπτωση μιας πολιτικού.
Ο θάνατος της Φώφης Γεννηματά ήταν ένα από τα πιο ιδιαίτερα γεγονότα της χρονιάς και η Αναστασία Στρατούλια αποφάσισε να γράψει για όσα την είχαν αγγίξει με την περίπτωση της προέδρου του ΚΙΝΑΛ, προκαλώντας μάλιστα το ενδιαφέρον του συζύγου της Ανδρέα Τσούνη. Σήμερα, η νεαρή Αναστασία μιλάει στην «Πελοπόννησο της Δευτέρας» για τα ενδιαφέροντά της,αλλά και το άρθρο.
Γεννημένη τη 17η Νοεμβρίου…
Πώς αποφασίζει μια κοπέλα 17 ετών να γράψει ένα άρθρο για ένα πολιτικό πρόσωπο;
Οι περισσότεροι στην ηλικία μου είναι πιο αφοσιωμένοι στην εικόνα και δεν χρησιμοποιούν συχνά τον γραπτό λόγο ως μέσο έκφρασης. Με συγκλόνισε ο αιφνίδιος θάνατος της Φώφης Γεννηματά. Λίγο πριν μπει στο νοσοκομείο, ήταν μάχιμη. Και ενώ ήταν άρρωστη, ήταν δραστήρια και δυναμική. Παρακολουθούσα την πορεία της, χωρίς να σημαίνει πως ταυτίζομαι με αυτόν τον πολιτικό χώρο. Είναι στα γενικά ενδιαφέροντά μου η πολιτική όμως.
Επειδή αγαπώ τη λογοτεχνία, μου είχε κεντρίσει το ενδιαφέρον πως είχε κάνει ενέργειες για να δημιουργηθούν βιβλιοθήκες σε δημόσια νοσοκομεία. Σκοπός της ήταν να δώσει διέξοδο σε εργαζόμενους αλλά και ασθενείς. Την περασμένη Πέμπτη, μάλιστα, εγκαινιάστηκε η πρώτη βιβλιοθήκη στον Ευαγγελισμό.
Τι ήταν αυτό που σε άγγιξε με τη Φώφη Γεννηματά;
Ηθελα να μετουσιώσω μέσω του λόγου τη συγκίνηση που μου προκάλεσαν τα λόγια των παιδιών της, αλλά και του γραμματέα του ΚΙΝΑΛ. Μίλησαν για την πιο ανθρώπινη πτυχή της. Ελεγαν πως είναι μια φιλόξενη γυναίκα, πως συζητούσε κάθε θέμα. Εμπιστευόταν τους νέους, υποστήριζε έμπρακτα την αλληλεγγύη και γεφύρωνε τα χάσματα. Μην ξεχνάμε πως είχε καταφέρει να ενώσει την παράταξή της όταν ήταν σε όρια διάλυσης. Εκτός από πολιτικός ήταν μάνα με έντονη παρουσία. Προσπαθούσε να κρατάει τις ισορροπίες. Είχε μια αγωνιστικότητα που αναγνωρίστηκε από όλους τους χώρους. Ακόμα και από συνομήλικούς μου. Εδινε χώρο σε νέους να ακουστούν. Εδειχνε πιο προοδευτική ματιά. Μου έδινε την εντύπωση πως δεν την κατεύθυνε η ανάγκη να εξυπηρετήσει γνωστούς της.
Θεωρείς πως τα άτομα της ηλικίας σου ενδιαφέρονται για την πολιτική;
Οι απόψεις διίστανται. Υπάρχει προσκόλληση στο φαίνεσθαι, σε πιο μαζικά πράγματα. Πιστεύω πως υπάρχουν νέοι που ενδιαφέρονται για τα κοινωνικά ζητήματα. Οι νέοι έχουν άποψη ακόμα και για την πολιτική, αλλά δεν μας θεωρώ κομματικοποιημένους.
Θέλουμε να διεκδικούμε ως γενιά σε επίπεδο παιδείας και ισότητας. Βέβαια, πολλές φορές η ενασχόληση με την τεχνολογία μάς φέρνει μια αδιαφορία σε πολλά ζητήματα που έχουν να κάνουν με αξίες και ιδανικά με αποτέλεσμα να υπάρχει μια μερίδα συνομήλικων μου που δεν είναι ενεργοί ή δεν ενδιαφέρονται πολύ. Ισως να φταίει σε αυτό και η πολιτική κατάσταση της χώρας. Οι τσακωμοί, οι συγκρούσεις και οι τριβές κάνουν τους νέους να μην θέλουν να ασχολούνται. Οι νέοι ίσως είναι λίγο αδιάφοροι ή εγκλωβισμένοι σε επιφανειακά ζητήματα.
Την περασμένη εβδομάδα, η εφημερίδα «Πελοπόννησος» δημοσίευσε το άρθρο της Αναστασίας Στρατούλια που ήταν αφιερωμένο στη Φώφη Γεννηματά.
Η ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΔΡΕΑ ΤΣΟΥΝΗ
Το βαθιά ανθρώπινο και τόσο πηγαίο αλλά και πολιτικά ακριβολόγο κείμενό της έγινε αντιληπτό από τον σύζυγο της Φώφης Γεννηματά. Το κείμενο της 17χρονης μαθήτριας άγγιξε τον Ανδρέα Τσούνη, ο οποίος επικοινώνησε μαζί της μέσω ηλεκτρονικών μηνυμάτων. Τι είπαν; «Μου έστειλε μήνυμα και με ρώτησε αν ήταν δικό μου. Με ευχαρίστησε εκ μέρους της οικογένειας. Ευγενέστατος και πολύ ανθρώπινος.
Μου ζήτησε να το στείλω για να το κοινοποιήσει. Ήταν μεγάλη μου τιμή. Το κείμενο άγγιξε την οικογένεια της Φώφης Γεννηματά. Γράφοντας το άρθρο μου σε μια εποχή που όλοι μιλούσαν για τον θάνατό της, εγώ ήθελα να ξεκινήσω με την ημέρα γέννησής της. Όπως η 17 Νοέμβρη είναι ημέρα νοημάτων και αξιών, έτσι και αυτή διεκδικούσε τη ζωή».