Κρήτη: Καταγγελίες για ρατσιστικές επιθέσεις σε καθαρίστριες σχολείων – Οι εξοργιστικές περιγραφές
Οι σχολικές καθαρίστριες στην Κρήτη ανέφεραν ότι υπέστησαν ρατσιστικές επιθέσεις κατά τη διάρκεια της εργασίας τους. Οι περιγραφές των εμπειριών τους είναι εξοργιστικές και έχουν πυροδοτήσει έντονο προβληματισμό. Πολλές από αυτές τις καθαρίστριες είναι μητέρες που αγωνίζονται να φέρουν τα απαραίτητα χρήματα στο σπίτι και υπόκεινται σε καταχρηστικές και προσβλητικές συνθήκες.
Η πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων Καθαριότητας Ηρακλείου, Στέλλα Φοδελιανάκη, κατήγγειλε σοβαρά περιστατικά απαξίωσης της εργασίας και της προσωπικότητάς τους που φτάνουν στα όρια του κοινωνικού ρατσισμού και του εκφοβισμού. Η υπερβολική εντατικοποίηση της εργασίας, το μισθολογικό καθεστώς και η εργασιακή ανασφάλεια δημιουργούν καταχρηστικές συνθήκες για αυτούς τους εργαζόμενους. Είναι κυρίως γυναίκες που εργάζονται ακούραστα για να διασφαλίσουν ότι οι σχολικές αίθουσες είναι καθαρές και ασφαλείς τόσο για τους μαθητές όσο και για τους δασκάλους.
Ένα μείζον θέμα που προκύπτει είναι η υποτίμηση και η προσβολή των προσώπων των καθαριστριών. Η Φοδελιανάκη υποστηρίζει ότι ο εκφοβισμός στον εργασιακό χώρο προέρχεται είτε από διευθυντές είτε ακόμη και από νεαρούς μαθητές. Η ίδια δηλώνει ότι «ο ρατσισμός υπάρχει γιατί οι άνθρωποι μας θεωρούν αμόρφωτους και ότι δεν ξέρουμε τα δικαιώματά μας». Η λανθασμένη αντίληψη ότι οι καθαρίστριες είναι αμόρφωτες και ανίκανες να κάνουν οποιαδήποτε άλλη εργασία είναι αυτό που τροφοδοτεί αυτή τη διάκριση.
Η απώλεια σεβασμού για αυτούς τους εργάτες έχει φτάσει σε νέο χαμηλό, με ορισμένους μαθητές να αφοδεύουν ακόμη και έξω από τις τουαλέτες επειδή ενοχλήθηκαν από μια παρατήρηση μιας καθαρίστριας. Η Φοδελιανάκη σημειώνει ότι πολλοί δάσκαλοι, διευθυντές, γονείς και μαθητές υποτιμούν τους καθαριστές και τους θεωρούν κατώτερους. Τονίζει ότι κανείς δεν πρέπει να προσβάλλει την αξιοπρέπεια κανενός και ότι πρέπει να αναληφθούν ουσιαστικές πρωτοβουλίες για να αλλάξει η κατάσταση.
Ένα άλλο θέμα που αντιμετωπίζουν οι καθαρίστριες των σχολείων σχετίζεται με ασθένειες. Οι εργαζόμενοι αυτοί καλούνται να πάνε σε δύο ή και τρία σχολεία για να καλύψουν τις απαιτούμενες ώρες εργασίας. Ωστόσο, εάν μια καθαρίστρια αρρωστήσει, συχνά δεν υπάρχει κανείς να την αντικαταστήσει. Αυτό μπορεί να αφήσει τα σχολεία χωρίς καθαρίστρια για μέρες, κάτι που δεν ισχύει για τους δασκάλους που μπορούν να συμπληρώσουν τα μαθήματά τους εάν αρρωστήσουν.
Η Φοδελιανάκη πιστεύει ότι πρέπει να παρέχεται εκπαίδευση για τις γυναίκες που προορίζονται να εργαστούν στην καθαριότητα των σχολείων. Δεν μπορούν όλοι να κάνουν αυτό το επάγγελμα και οι καθαρίστριες σχολείων θα πρέπει να πιστοποιούνται για τα προσόντα τους. Προτείνει επίσης να αλλάξει το εργασιακό καθεστώς, δηλώνοντας ότι “δεν είναι σωστό να έχουμε συμβάσεις εργασίας για δέκα μήνες. Μας προσβάλλουν και μας βάζουν σε κατάσταση ανησυχίας. Το σωστό είναι να έχουμε πενταετείς συμβάσεις εργασίας, οπότε ώστε ο εργαζόμενος να απολαμβάνει όσο το δυνατόν περισσότερη εργασία και επαγγελματική σταθερότητα».
Εν κατακλείδι, οι καταγγελίες που κάνουν οι καθαρίστριες σχολείων στην Κρήτη για ρατσιστικές επιθέσεις είναι βαθύτατα ανησυχητικές. Αυτοί οι εργαζόμενοι υπόκεινται σε καταχρηστικές και προσβλητικές συνθήκες και πολλοί έχουν αρρωστήσει χωρίς κανέναν να τους αντικαταστήσει.
Είναι σημαντικό να αναληφθούν ουσιαστικές πρωτοβουλίες για την αλλαγή αυτής της κατάστασης, συμπεριλαμβανομένης της παροχής εκπαίδευσης και πιστοποίησης για τις καθαρίστριες σχολείων και της αλλαγής του εργασιακού καθεστώτος.
Κανείς δεν πρέπει να υφίσταται τέτοια διακριτική μεταχείριση και όλοι οι εργαζόμενοι θα πρέπει να αντιμετωπίζονται με τον σεβασμό και την αξιοπρέπεια που τους αξίζει.