Ένας άντρας άφησε τη μητέρα του σε γηροκομείο μετά τον θάνατο του πατέρα του, συνεχίζοντας να την επισκέπτεται μόνο κατά διαστήματα.
Το τηλεφώνημα που δεν περίμενε
Μια μέρα, το γηροκομείο τον κάλεσε στο τηλέφωνο:
«Η μαμά είναι πολύ σοβαρά… παρακαλούμε ελάτε να τη δείτε».
Πήγε αμέσως και τη βρήκε στο κρεβάτι, πολύ αδύναμη, σε προχωρημένο στάδιο επιδείνωσης.
Τη ρώτησε:
«Μαμά, τι μπορώ να κάνω για σένα;»
Η απάντηση που δεν περίμενε
Η μητέρα απάντησε:
«Σε παρακαλώ, βάλε ανεμιστήρες στο γηροκομείο, δεν υπάρχουν… Και βάλε κι ένα ψυγείο για να διατηρούνται καλύτερα τα τρόφιμα, γιατί πολλές φορές κοιμήθηκα νηστική».
Ο γιος αιφνιδιάστηκε και της είπε:
«Μαμά, όσο ήσουν εδώ δεν παραπονέθηκες ποτέ, τώρα που σου μένουν λίγες ώρες ζωής μου τα λες όλα αυτά, γιατί;»
Η προειδοποίηση της μητέρας
Η μητέρα του απάντησε ήρεμα αλλά σταθερά:
«Δεν πειράζει παιδί μου, εγώ τα κατάφερα με τη ζέστη, την πείνα και τον πόνο. Όταν όμως τα παιδιά σου σε στείλουν εδώ, φοβάμαι πως εσύ δεν θα τα καταφέρεις!»
Τον κάλεσε να προσέξει τι αφήνει πίσω του και του εξήγησε ότι θέλει να φροντίσει το γηροκομείο όχι για την ίδια, αλλά γιατί ίσως μια μέρα βρεθεί κι εκείνος στη θέση της.
Τα τελευταία της λόγια ήταν:
«Ό,τι δίνεις, αυτό και παίρνεις».