Η Μελίνα Ασλανίδου μπορεί να είναι τραγουδίστρια και να έχει απασχολήσει το κοινό της όλα αυτά τα χρόνια μέσα από τις επιτυχίες της, ωστόσο έχει αγγίξει τον κόσμο και μέσα από προσωπικές της ιστορίες.
Η τραγουδίστρια δεν έχει κρύψει, πως στο ξεκίνημα της ένα πένθος στο σπίτι της ήταν αυτό, που αφενός συγκλόνισε την οικογένεια και αφετέρου ήταν ο λόγος για να φύγει η ίδια από τη Θεσσαλονίκη και να κάνει τα πρώτα της βήματα στη μουσική.
Η απώλεια του αδερφού της, σε πολύ μικρή ηλικία είναι κάτι, που η Μελίνα πάντα θα κουβαλάει μέσα της και μάλιστα μέσα από αναρτήσεις στα social media, δείχνει πως δεν τον ξεχνάει ποτέ.
«Στιγμές ευλογημένες … Η μάνα συνδέεται με το παιδί από την πρώτη στιγμή της σύλληψης του, το φέρει μέσα της 9 μήνες, το φροντίζει, το προστατεύει, του δημιουργεί την αίσθηση της ασφάλειας, είναι η πρώτη δυνατή σύνδεση, εξού και η μάνα όλων μας είναι ιερή! Προσκυνώ στην έννοια της κάθε μάνας θαυμάζω και επικροτώ το μεγαλείο της.
Αυτή εδώ είναι μια στιγμή με την δική μου μανούλα. Σε ευχαριστώ για το κύμα αγάπης που έφερες στην ζωή μου σου εύχομαι να γελάς πάντα! Εσύ ξέρεις πώς να μετασχηματίζεις, είσαι καλή αρχηγός, είσαι αληθινή ηρωίδα, πηγή ζωής και χαράς, αξιοθαύμαστη γυναίκα -Μπέμπα να ατενίζεις πάντα τη θάλασσα σαν μικρό παιδί με όνειρα ατελείωτα και αναρίθμητα, να υλοποιείς και να γεύεσαι την χαρά και την ευτυχία της ζωής! Σ’ ευχαριστώ (η γιορτή της μάνας είναι κάθε μέρα)».
Οι δηλώσεις της Μελίνας Ασλανίδου για το θάνατο του αδερφού της
Μέσα από νέα συνέντευξη, που παραχώρησε η Ασλανίδου στην εκπομπή Τετ – α – τετ μίλησε αναλυτικά για την απώλεια αλλά και για το πως, νιώθει σήμερα με το κομμάτι του αδερφού της αλλά και με το θάνατο γενικότερα.
«Σιγά-σιγά μαθαίνεις να αναπτύσσεις μηχανισμούς. Πλέον έχω πάει σε άλλο level, το αντιμετωπίζω τελείως διαφορετικά. Καμιά φορά βλέπω τη μητέρα μου, που ακόμα έχει αυτό το παλιό, και λέω: οκ, αυτός είναι ο κύκλος. Η ζωή μας κάνει κύκλους. Όλοι έχουμε ξεκινήσει με μία υπέροχη γέννηση, η οποία θα κάνει έναν κύκλο και θα πάει στον θάνατο. Αυτός είναι ο κύκλος της ανθρώπινης ύπαρξης, είμαι πολύ συμφιλιωμένη με αυτό.
Θεωρώ ότι σε κάθε ανθρώπινη ύπαρξη, όταν ένας άνθρωπος φεύγει πάρα πολύ νέος και είναι όλος ζωή – ένα παιδί 20 χρονών είναι όλο ζωή, δεν σκέφτεσαι πότε θα φύγει – , όταν έρχεται ένα τέτοιο μάθημα στη ζωή σου νωρίς, σε βάζει να αντιμετωπίσεις την καθημερινότητα. Κάθε στιγμή είναι πάρα πολύ σημαντική, ιερή και πρέπει να τη ζούμε γιατί ποτέ δεν ξέρει κανένας μας τι του ξημερώνει και πότε θα σβήσει το δικό του κερί. Οπότε εγώ το πήρα νωρίς το μάθημα αυτό.
Όταν έρχονται ισχυρές δονήσεις στη ζωή σου, σε ξεκουνάνε, ξεβολεύεσαι και παίρνεις αποφάσεις πιο δυναμικές και δραστικές. Πάντα τον κουβαλάω μέσα μου τον αδελφό μου, δεν φεύγει αυτό. Είναι μία ψυχή που ήρθε και συντροφευτήκαμε για όσα χρόνια συντροφευτήκαμε. Κάποια στιγμή το λες: τι ωραία να ‘ταν κι ο ένας εδώ κι ο άλλος εδώ. Αλλά με κάποιον τρόπο είναι εδώ», ανέφερε η Μελίνα Ασλανίδου.