Άριελ Κωνσταντινίδη: «Αυτός ήταν ο λόγος που άφησα τη δουλειά μου στην τηλεόραση…»
Απόσπασμα από τη συνέντευξη που παραχώρησε η Άριελ Κωνσταντινίδη στο περιοδικό Λοιπόν, προβλήθηκε το πρωί της Τετάρτης 6/3 στην εκπομπή Happy Day.
Η Άριελ Κωνσταντινίδη μίλησε για την πιο σκοτεινή περίοδο της ζωής της αλλά και για την απόφασή της να αφήσει την τηλεόραση και το θέατρο.
«Το 2008 νομίζω ότι ήταν η πιο σκοτεινή περίοδος για μένα. Είχαν συμβεί πολλά πράγματα μαζί και η ρίζα είχε ξεκινήσει από τα παιδικά μου χρόνια. Τότε, αισθάνθηκα ότι χάνομαι σε μια άβυσσο. Ευτυχώς είχα την ηρεμία να απευθυνθώ σε ειδικό για να μπορέσω να ανταπεξέλθω στις επαγγελματικές μου ευθύνες κυρίως.
Χρειάστηκα τη βοήθεια ψυχιάτρου, αλλά δε χρειάστηκε να πάρω φαρμακευτική αγωγή, παρόλο που επέμενα πολύ. Δεν θεωρώ ταμπού ένας άνθρωπος να χρειαστεί να πάρει φάρμακα. Στη δική μου περίπτωση, δεν ήταν απαραίτητα. Το πρόβλημά μου είχε να κάνει με τη διαχείριση πολύ έντονης συναισθηματικής φόρτισης.
Από τη πρώτη στιγμή που έγινα μαμά, είχε χρόνο και για τον εαυτό μου, χρειαζόμουν χρόνο και για εμένα, για να μπορώ να αποδίδω περισσότερο κι όταν είμαι με τα παιδιά. Αυτός ήταν ο λόγος που άφησα τη δουλειά μου στην τηλεόραση και στο θέατρο. Ήταν μια καθαρά συνειδητή επιλογή χωρίς καμία ενοχή. Ήμουν εκεί για τα παιδιά μου» είπε χαρακτηριστικά η Άριελ Κωνσταντινίδη.
«Βόμβα» από Άριελ Κωνσταντινίδη για Αλίκη Βουγιουκλάκη – «Ήταν αδίστακτα ανταγωνιστική»
Η Άριελ Κωνσταντινίδη μίλησε στην εκπομπή «Μπαμπά-δες» και τον Τάσο Ιορδανίδη για τη σχέση της με την Αλίκη Βουγιουκλάκη.
Η ηθοποιός αναφέρθηκε στη στιγμή που έμαθε τα άσχημα νέα για την σταρ του παλιού ελληνικού κινηματογράφου, λέγοντας: «Είμαστε στη Θεσσαλονίκη, είχαμε κι έναν πολύ γερό τσακωμό πριν πάμε εκεί, αλλά τα είχαμε βρει…
Θύμωσα πάρα πολύ, ήμουν σαν παιδάκι. Θύμωσα, έλεγα “τι είναι αυτά τώρα;”, δεν άντεχα στην ιδέα ότι μπορεί να τη χάσω, ότι μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο. Μετά στο νοσοκομείο που μου έλεγαν “έλα σε ζητάει”, δεν πήγαινα, και πήγα με τον αδερφό της, αφού ήταν πια σε κώμα. Την είδα πολύ λίγο. Μετά έκλαιγα μέρες, ήμουν στη Μητρόπολη όσες μέρες ήταν εκεί».