Στο φυλάκιο του υπήρχε μία αφίσα με έξι εθνοφρουρούς που είχαν χάσει τη ζωή τους τα προηγούμενα χρόνια.
Δεν έδωσε σημασία. Τον τελευταίο καιρό που έβγαζε σκοπιά σε φυλάκιο της πράσινης γραμμής, είχε αναπτύξει φιλίες με τον σκοπό της κατεχόμενης ζώνης. Όταν αποφάσισαν να ανταλλάξουν στρατιωτικά τζόκεϋ, η παγίδα θανάτου είχε ήδη στηθεί.
Ο Στέλιος Παναγή Καλλή από το κατεχόμενο Νέο Χωριό Κυθρέας, ζούσε στον οικισμό Γερίου μετά την εισβολή. Υπηρετούσε ήδη έντεκα μήνες και τους τελευταίους εφτάμιση στο συγκεκριμένο φυλάκιο, στην κοίτη του ποταμού Πεδιαίου, ανατολικά των Κεντρικών Φυλακών.
Η μεγάλη του αγάπη, οι μηχανές
Στις 3 Ιουνίου 1996, γύρω στις 06:30 π.μ και ενώ οι υπόλοιποι φρουροί κοιμούνταν, έβγαζε τη σκοπιά του. Με τον συγκεκριμένο σκοπό της κατεχόμενης ζώνης είχε αναπτύξει φιλικές σχέσεις. Δυο μέρες πριν τη μετάθεσή του και την απόσπασή του από το 211ο Τάγμα ήθελε να φύγει με «αναμνήσεις» από το φυλάκιο και συμφώνησε να ανταλλάξει πηλήκιο με τον Τούρκο στρατιώτη. Το σημείο της Νεκρής Ζώνης, όπου πυροβολήθηκε ο Στέλιος.
Μπήκε στη Νεκρή Ζώνη, κρατώντας δυο πηλήκια. Όσο πλησίαζε στο φυλάκιο, φώναζε τη λέξη «καρντάς» που σημαίνει αδελφός στα τούρκικα. Δεν πρόλαβε όμως να δώσει το τζόκεϋ. Οι σφαίρες τον έριξαν κάτω νεκρό. Ήταν ο 7ος εθνοφρουρός από το ΄74, που πέθαινε στην πράσινη γραμμή.
Η καθυστέρηση του Ο.Η.Ε. Το σημείο από το οποίο έγινε η εν ψυχρώ δολοφονία, βρισκόταν λίγα μέτρα από το παρατηρητήριο της Ειρηνευτικής Δύναμης, όμως οι άντρες του Ο.Η.Ε έφτασαν στο σημείο 15 λεπτά μετά. Όταν πλησίασαν για να βοηθήσουν τον Στέλιο, οι Τούρκοι συνέχιζαν να πυροβολούν στον αέρα προειδοποιητικά. Κανείς δεν μπορούσε να πλησιάσει τον εθνοφρουρό που αιμορραγούσε. Τελικά κατάφεραν να τον παραλάβουν 25 λεπτά μετά Μέσα στο ασθενοφόρο ξεψύχησε. Στο φυλάκιό του, η αφίσα με τους δολοφονημένους εθνοφρουρούς τον προειδοποιούσε:
«Εθνοφρουρέ της μοιρασμένης μας πατρίδας, μην ενδίδεις σε καλέσματα των Τούρκων τα οποία μπορεί να φαίνονται φιλικά, αλλά είναι πολύ πιθανόν να αποβούν μοιραία για σένα»….
skeftomasteellhnika