Λίγο πριν φύγει από τη ζωή, ο Διονύσης Σαββόπουλος μίλησε με ειλικρίνεια για τη γυναίκα που στάθηκε δίπλα του για 58 χρόνια, την Άσπα, αλλά και για τα παιδιά τους, τον Κορνήλιο και τον Ρωμανό, στα οποία είχε απολογηθεί δημόσια μέσα από την αυτοβιογραφία του.
«Αυτό ήταν ανάγκη μιας ειλικρίνειας… Κι εγώ έλεγα “γράφεται αυτό;“» είχε πει χαρακτηριστικά και συνέχισε: «Υπήρχαν σημεία που με προβλημάτισαν, όπως το να παραδεχτώ ότι έριχνα μπάτσες στα παιδιά μου. Αλλά εμείς μεγαλώσαμε έτσι, μας βάραγαν δάσκαλοι και γονείς. Το έχω μετανιώσει και τους ζήτησα συγγνώμη».
Η γυναίκα που έμεινε δίπλα του σε όλα
Ο Διονύσης Σαββόπουλος είχε αφιερώσει το βιβλίο του στην Άσπα, τον άνθρωπο που, όπως έλεγε, του στάθηκε περισσότερο απ’ όλους. «Το βιβλίο είναι αφιερωμένο στην Άσπα. Είναι η γυναίκα της ζωής μου, με ανέχεται 57 χρόνια το κορίτσι. Είμαι ερωτευμένος μαζί της, αλλά κι εκείνη με ζηλεύει πολύ, με ρωτάει “ποια είναι αυτή” και “γιατί κοιτάς προς τα εκεί”», είχε αναφέρει με συγκίνηση τον Ιανουάριο.
Η απόφαση μέσα στη φυλακή
Όπως αποκάλυψε, η απόφαση να την παντρευτεί πάρθηκε σε μια από τις πιο σκοτεινές περιόδους της ζωής του: «Πήρα την απόφαση να την παντρευτώ όταν ήμουν στην απομόνωση μέσα στη φυλακή». Και συμπλήρωσε: «Όπως παίρνουμε αποφάσεις για όλη μας τη ζωή, έτσι κι εγώ πήρα δύο σημαντικές: να ασχοληθώ σοβαρά με τα τραγούδια και να παντρευτώ την Άσπα, επειδή την αγαπώ».
Δείτε το βίντεο:
Ο γάμος τους έγινε στις 28 Οκτωβρίου 1967, ανήμερα της επετείου του «Όχι». Ο ίδιος είχε σχολιάσει με χιούμορ: «Την ημέρα του “Όχι”, εμείς είπαμε “Ναι”». Ο Σαββόπουλος ήταν τότε 23 ετών και η Άσπα μόλις 18.
Η Άσπα δεν φοβήθηκε ποτέ κανέναν
Στην ίδια συνέντευξη, ο τραγουδοποιός περιέγραψε με θαυμασμό πώς η Άσπα, μαθήτρια τότε, δεν δίστασε στιγμή να τον υπερασπιστεί, ακόμα και κάτω από εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες: «Έκανε τον κόσμο άνω-κάτω, έμαθε πού είμαι και πήγε στην ουρά με τους συγγενείς των πολιτικών κρατουμένων».
Η εικόνα της, όπως την περιέγραψε, ήταν έντονα χαραγμένη στη μνήμη του: «Οι άλλες ήταν σαν χήρες και ορφανά από τον Εμφύλιο, με κάτι τσεμπέρια, και η δικιά μου έλαμπε με μεταξωτά χειλάκια, μωβ μάτια και μίνι φούστα».
Αντιμέτωπη με τη βία
Η Άσπα βρέθηκε ακόμη και στο στόχαστρο της χουντικής καταστολής. «Της έριχνε κάτι μπάτσες και της έλεγε “Εσύ είσαι μικρό κορίτσι, τι δουλειά έχεις με αυτούς;”» περιέγραψε, αναφερόμενος στον βασανιστή Ευάγγελο Μάλλιο.
Και καταλήγει συγκινημένος: «Η Άσπα μικρή δεν φοβόταν τίποτα. Η αγάπη σε κάνει ατρόμητο».
Δείτε το βίντεο:
«Είναι ωραίο να μεγαλώνεις με τον ίδιο άνθρωπο»
Στην ίδια συνέντευξη, μιλώντας για τη διάρκεια της σχέσης τους, ο Σαββόπουλος εξήγησε πως: «Το γεγονός ότι αντέξαμε μέχρι σήμερα οφείλεται στην Άσπα. Της έχω πει πολλές φορές “Σ’ αγαπώ” κι όσο μεγαλώνεις, τόσο πιο καλά το λες. Είναι ωραίο να μεγαλώνεις με τον ίδιο άνθρωπο».
Ένας δημιουργός που έζησε με ένταση, παραδέχτηκε τα λάθη του, ζήτησε συγχώρεση και αγάπησε βαθιά. Όπως έγραφε και στο βιβλίο του, «τα χρόνια τρέχουν χύμα», αλλά η αγάπη του για την Άσπα παρέμεινε σταθερή και δυνατή ως το τέλος.
