Ο Μητροπολίτης Καστορίας Καλλίνικος αφηγείται με συγκίνηση την προσωπική του εμπειρία από τη μεγάλη πυρκαγιά που ξέσπασε στην περιοχή μεταξύ Οινόης, Αγίας Κυριακής και Ιεροπηγής, παραμονή της εορτής της Αγίας Παρασκευής, και την απόφασή του να βρεθεί κοντά στο μέτωπο της φωτιάς με το ιερό λείψανο της Αγίας.
Απρόσμενες εικόνες από το Επισκοπείο
Το μεσημέρι της παραμονής της εορτής, παρατήρησα από το επισκοπείο πυροσβεστικά αεροπλάνα να γεμίζουν νερό από τη λίμνη της Καστοριάς. Ανοίγοντας τις ειδήσεις, έμαθα πως είχε ξεσπάσει φωτιά σε δασική έκταση ανάμεσα στην Οινόη, την Αγία Κυριακή και την Ιεροπηγή. Επικοινώνησα αμέσως με ιερείς και γνωστούς από την περιοχή για περισσότερες πληροφορίες.
Απόφαση για παρουσία στο μέτωπο
Μέχρι τον εσπερινό της εορτής στο Άργος Ορεστικό, είχα λίγο χρόνο, κι έτσι αποφάσισα να πάω στο σημείο της πυρκαγιάς για να διαπιστώσω την έκτασή της και να προσευχηθώ για τους πυροσβέστες. Πήρα μαζί μου το ιερό λείψανο της Αγίας Παρασκευής.
Με το επισκοπικό όχημα και οδηγό τον διάκονό μου, π. Νικόδημο, πλησιάσαμε όσο περισσότερο γινόταν το μέτωπο. Τελικά, φτάσαμε λίγα μέτρα από τις φλόγες. Αφήσαμε το αυτοκίνητο και με το λείψανο στα χέρια προχωρήσαμε πεζοί προς τους μαχόμενους πυροσβέστες. Εκεί, συνάντησα και τον ιερέα της Οινόης, π. Φώτιο, που έφερε νερά και αναψυκτικά για τους άνδρες της πυρόσβεσης.
Στο κέντρο της μάχης με τη φωτιά
Ως στρατιώτης είχα βρεθεί παλιότερα σε αποστολές πυρόσβεσης, αλλά πάντα στο τμήμα πρόληψης αναζωπύρωσης. Πρώτη φορά έβλεπα από τόσο κοντά τις φλόγες να υψώνονται απειλητικές με εκκωφαντικό ήχο. Ήταν μια εμπειρία συγκλονιστική.
Με συγκίνηση περιέφερα το ιερό λείψανο ανάμεσα στους πυροσβέστες, ευλογώντας τους ίδιους και τους πιλότους των αεροπλάνων, και “εξορκίζοντας” τις φλόγες να υποχωρήσουν.
Η θλίψη της φύσης και η ανθρώπινη ευθύνη
Η συγκίνησή μου προερχόταν αρχικά από τη συνειδητοποίηση της δύναμης της φωτιάς, της καταστροφής που φέρνει στη φύση και του πόνου που προκαλεί στον άνθρωπο. Θυμήθηκα τα λόγια του Μητροπολίτη Ναυπάκτου Ιερόθεου:
«Αἰσθανθήκαμε βαθύτατο πόνο ἀπό τήν καταστροφή τοῦ φυσικοῦ περιβάλλοντος, ἀπό τίς κραυγές τῶν δένδρων καί τῶν δασῶν… Κλαῖνε καί τά δένδρα καί ἡ φύση ἀναστενάζει ἀπό τήν μανία τῶν ἀνθρώπων…».
Η φιλανθρωπία των Αγίων
Δεύτερη αιτία της συγκίνησής μου ήταν η επίγνωση της φιλανθρωπίας των Αγίων, που πάντα θρηνούσαν για τη φθορά της φύσης και προσεύχονταν στον Θεό για τον κόσμο. Οι Άγιοι ήταν οι πιο ευαίσθητοι “οικολόγοι”.
Μέσα στην παράδοση της Εκκλησίας
Ένιωθα ότι συμμετείχα σε μια παράδοση αιώνων. Από τους καιρούς των παλαιών Μητροπολιτών, όπως ο μακαριστός Γρηγόριος Γ’, η Εκκλησία αντιδρά σε τέτοιες καταστροφές με λιτανείες και προσευχές. Η ορθόδοξη θεολογία μιλά για τη συνέργεια Θεού και ανθρώπου: ο άνθρωπος πράττει το ανθρώπινο, ο Θεός το θείο. Προσευχόμαστε και εργαζόμαστε, ενεργούμε και ευχαριστούμε.
Το μεγαλείο της ανθρώπινης αυταπάρνησης
Με συγκίνησε επίσης ο σεβασμός των πυροσβεστών στην παρουσία του λειψάνου της Αγίας. Σε μια στιγμή, άκουσα κάποιον να φωνάζει:
«Μή φοβᾶστε! Ἡ ἁγία Παρασκευή εἶναι μαζί μας!».
Παρακολούθησα για αρκετή ώρα τον τιτάνιο αγώνα των πυροσβεστών, των χειριστών της Αντιπεριφέρειας, των Αντιδημάρχων, των κατοίκων που βοηθούσαν. Οι αξιωματικοί έδιναν οδηγίες, τα χέρια πολλών ήταν ματωμένα από τα κλαδιά, οι μάνικες ξεδιπλώνονταν και μαζεύονταν ομαδικά, οι ασύρματοι ηχούσαν, τα εναέρια μέσα επιχειρούσαν διαρκώς.
Ο απολογισμός και η ελπίδα
Αναχώρησα καθυστερημένος για τον εσπερινό στο Άργος Ορεστικό, έχοντας στο νου μου όλες αυτές τις εικόνες και τους ανθρώπους που έμειναν πίσω. Εκεί, ευχήθηκα δημόσια για όλους όσοι εργάζονται στην Πολιτική Προστασία της πατρίδας μας.
Έμαθα πως η φωτιά ήταν τεράστια. Η μάχη κράτησε όλη τη νύχτα. Έφτασαν στο σημείο να εξετάζουν ακόμα και την εκκένωση των κοντινών χωριών. Τελικά, η φωτιά περιορίστηκε στην καμένη ζώνη και «ξεψύχησε» την επόμενη ημέρα, μετά από νέα επιχείρηση από αέρος. Δόξα τω Θεώ!
Η παρουσία της Εκκλησίας σε κάθε κρίση
Μετά απ’ αυτή την εμπειρία, στοχάστηκα πόσο σημαντικό είναι να είναι πάντα παρούσα η Εκκλησία σε παρόμοιες καταστάσεις: με τις προσευχές της, τα ιερά λείψανά της, αλλά και με τη στήριξη στους ανθρώπους της πρώτης γραμμής.
Ζώντας μέσα στην παράδοση
Μέσα στην πολύτιμη παράδοση της Εκκλησίας μας, αντιμετωπίζουμε αυτές τις δύσκολες περιστάσεις με τα λόγια του Πνεύματος, όπως αυτά του Αποστόλου Παύλου:
«Ἡ γὰρ ἀποκαραδοκία τῆς κτίσεως τὴν ἀποκάλυψιν τῶν υἱῶν τοῦ Θεοῦ ἀπεκδέχεται… οἴδαμεν γὰρ ὅτι πᾶσα ἡ κτίσις συστενάζει καὶ συνωδίνει ἄχρι τοῦ νῦν» (Ρωμ. η´).
Πηγή: ekklisiaonline.gr