Πρόκειται για μία αληθινή ιστορία η οποία έλαβε χώρα κατά την περίοδο της καραντίνας όπου ο πατέρας εξομολογείται πως έχει να δει το γιο του για περισσότερο από έξι μήνες αλλά δεν τον νοιάζει καθώς δεν του λείπει όπως δεν διστάζει να ομολογήσει.
Αληθινή ιστορία: Πώς ξεκινά
«Δεν ξέρω γιατί δεν το συμπαθώ. Δεν είναι κακό παιδί. Ίσα-ίσα. Είναι ένα καταπληκτικό παιδάκι, έξυπνο, ομιλητικό, ευγενικό και με πολύ καλούς τρόπους αλλά και πάλι δεν νιώθω τίποτα.
Το βλέπω κάθε Σαββατοκύριακο και όσο περνάει ο καιρός αδιαφορώ όλο και περισσότερο. Το βλέπω μόνο και μόνο επειδή είμαι υποχρεωμένος από το σύστημα. Έχω να το δω 6 ολόκληρους μήνες και δεν με νοιάζει καθόλου», ανέφερε αρχικά για την ιστορία του.
«Συνέχισε λέγοντας πως η πρώην σύντροφός του, του στέλνει καθημερινά φωτογραφίες και βίντεο του παιδιού αλλά δεν μπαίνει καν στη διαδικασία να τα ανοίξει. “Μη βιαστείτε να με κρίνετε. Όταν είμαι μαζί του τον προσέχω, τον φροντίζω, ικανοποιώ κάθε του ανάγκη και επιθυμία, πηγαίνουμε στο λούνα παρκ και κάνουμε πολλά πράγματα μαζί. Είναι ένα πολύ χαρούμενο παιδάκι αλλά και πάλι ό, τι κάνω δεν το κάνω επειδή το θέλω αλλά από καθαρή υποχρέωση“.
Εκτός του γεγονότος ότι είναι υποχρεωμένος από το νόμο υπάρχουν δύο ακόμα λόγοι που δεν έχει εγκαταλείψει (ακόμα) το γιο του: ο πρώτος είναι επειδή όταν ήταν μικρός ο ίδιος, τον έχει εγκαταλείψει ο πατέρας του και δεν θέλει να ζήσει το ίδιο κανένα παιδάκι και δεύτερον γιατί φοβάται ότι η οικογένειά του θα του γυρίσει την πλάτη έτσι και παρατήσει το ίδιο του το παιδί.
“Δεν θέλω να γίνω από τους πατεράδες εκείνους που εγκαταλείπουν τα παιδιά τους αλλά και πάλι δεν μπορώ να βοηθήσω το παιδί με τον τρόπο που πρέπει. Νιώθω έτσι από τη μέρα που γεννήθηκε. Δεν έχω νιώσει λεπτό εκείνη τη συντριπτική, την άνευ όρων αγάπη, για την οποία μιλούν όλοι. Νιώθω το παιδί μου σαν να είναι ξένο», είπε στη συνέχεια για την ιστορία του.
Αληθινή ιστορία: Ο επίλογος
«Προσπαθώ να δικαιολογήσω γιατί νιώθω έτσι, γιατί υπάρχει αυτή η έλλειψη επικοινωνίας, αλλά δεν μπορώ ούτε αυτό να κάνω. Προσπαθώ να το συμπαθήσω, να το αγαπήσω, αλλά δεν γίνεται. Κάθε φορά που νομίζω ότι πάει κάτι να γίνει, δεν γίνεται τίποτα. Θέλω πολύ να αγαπήσω το γιο μου. Θέλω να έχω αυτή τη σχέση που δεν είχα ποτέ με το μπαμπά μου αλλά νιώθω σαν να πιέζω τον εαυτό μου, σαν να τον αναγκάζω να νιώσει κάπως που δεν μπορεί“.
“Αν δεν ενδιαφερόσουν πραγματικά για το παιδί σου, δεν θα είχες κάνει αυτή την ανάρτηση ζητώντας βοήθεια. Αν θες, μπορώ να σου δώσω μερικές συμβουλές που θα σε βοηθήσουν, αλλιώς απευθύνσου επειγόντως σε έναν επαγγελματία για να σε βοηθήσει να αντιμετωπίσεις την εγκατάλειψη που βίωσες από το μπαμπά σου“», κατέληξε, ο ίδιος.
Την συγκλονιστική αυτή εξομολόγηση την διαβάσαμε στο singleparent.gr και δύσκολα θα αφήσει κάποιον ασυγκίνητο