Είναι πολύ άβολο να παρακολουθείς τις μικρότητες καλλιτεχνών που εκτιμάς, κι ειδικά όταν γίνονται «για τα κόμματα». (Θυμάστε τι είχε πει η Βάσια Τριφύλλη για τις φιλίες και τα κόμματα…)
Η στάση του Σταμάτη Κραουνάκη -φανατισμένα κομματική και ανάλογη με το αν το κόμμα της προτίμησής του είναι κυβέρνηση ή αντιπολίτευση- ήταν εξαιρετικά απογοητευτική ήδη απ’ την αρχή της κρίσης του Κορωνοϊού. Οι περίεργες συνωμοσιολογικές αναρτήσεις του κι οι ισχυρισμοί ότι ο κορωνοϊός γιατρευόταν με «πασάλειμμα προπόλης» και «ανοιχτά παράθυρα» ήταν σαφώς λιγότερο επικίνδυνες απ’ τους ισχυρισμούς του Τραμπ, αλλά στο ίδιο απαράδεκτο στυλ.
Η επίθεσή του μέσω Facebook στη συναυλία της Πρωτοψάλτη (με τον Παύλο Πολάκη πρώτο-πρώτο να επιχαίρει στα σχόλια) ξεκίνησε από παιδιάστικες κόνξες…
και συνεχίστηκε με δικαστικές απειλές:
Δεν είμαι σίγουρος αν νομικά έχει δίκιο. Είμαι πάντως σίγουρος πως αν η Πρωτοψάλτη είχε πάει έξω απ’ το Μαξίμου να τραγουδήσει όσο Πρωθυπουργός ήταν ο Τσίπρας, ο Κραουνάκης θα βαρούσε εκστασιασμένος παλαμάκια.
Σε κάθε περίπτωση η τωρινή στάση του μου θύμισε κάτι αντίστοιχο που είχε γίνει με την Βίκυ Μοσχολιού….
Τα είπε σε ανύποπτο χρόνο η αείμνηστη Μοσχολιου https://t.co/fEtZyzjUFJ
— kyriaki (@tsoukalidou) April 27, 2020