Ο Χρόνης Εξαρχάκος υπήρξε ένας από τους πιο αγαπητούς κωμικούς του ελληνικού θεάτρου και κινηματογράφου, αλλά η προσωπική του ζωή στιγματίστηκε από θυσίες, μοναξιά και μια αφοσίωση που τον οδήγησε στη δική του «σιωπηλή τραγωδία».
Τα πρώτα χρόνια και η καριέρα του
Ο Χρόνης Εξαρχάκος γεννήθηκε το 1932 στην Ερμούπολη της Σύρου. Από μικρός έδειξε αγάπη για την υποκριτική και αργότερα σπούδασε στη σχολή του Πέλου Κατσέλη, από όπου αποφοίτησε το 1963. Η πρώτη του εμφάνιση στο θέατρο έγινε στη «Βίλα των οργίων» με τον θίασο Ρηγόπουλου – Αναλυτή.
Έναν χρόνο αργότερα έκανε το ντεμπούτο του και στον κινηματογράφο με την ταινία του Οδυσσέα Κωστελέτου «Διαζύγιο αλά ελληνικά». Στη συνέχεια έπαιξε σε 20 ταινίες και σε 60 επιθεωρήσεις, αφήνοντας έντονο το στίγμα του στη χρυσή εποχή του ελληνικού θεάτρου και σινεμά.
Κάποιες από τις πιο γνωστές του ταινίες είναι: «Η κόρη μου η σοσιαλίστρια» (1966), «Γοργόνες και μάγκες» (1968), «Η Παριζιάνα» (1969), «Μαριχουάνα στοπ» (1971), «Μια Ελληνίδα στο χαρέμι» (1971). Η τελευταία του θεατρική εμφάνιση ήταν στο «Ακροπόλ» το 1982, με το έργο «Το παραμύθι πάει σύννεφο».
Η σχέση με τη μητέρα του
Η ζωή του εκτός σκηνής ήταν εντελώς διαφορετική. Η μητέρα του ήταν ανάπηρη και εκείνος αφιέρωσε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στη φροντίδα της. Οι φίλοι του θυμούνται ότι συχνά ξεσπούσε ή θύμωνε, όμως όλα αποδίδονταν στο γεγονός ότι η μητέρα του τον ήθελε διαρκώς δίπλα της.
Η αγάπη της προς εκείνον ήταν τόσο μεγάλη που δεν τον άφηνε να παντρευτεί. Αντιδρούσε σε κάθε του επιλογή, φοβούμενη μήπως τον χάσει από κοντά της. Έτσι, ο Εξαρχάκος δεν έκανε ποτέ οικογένεια, παρότι η καριέρα του τον είχε καταστήσει δημοφιλή και αγαπητό στο κοινό.
Η μάχη με την ασθένεια
Στις αρχές της δεκαετίας του ’80 ο ηθοποιός διαγνώστηκε με καρκίνο. Παρά το γεγονός ότι ταξίδεψε στο Λονδίνο και υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση, η υγεία του δεν βελτιώθηκε.
Ακόμα και τότε, όμως, δεν έχασε το χιούμορ του. Όσοι τον γνώριζαν θυμούνται ότι, όταν οι πόνοι υποχωρούσαν, αστειευόταν με τις νοσοκόμες, προσπαθώντας να απαλύνει το βάρος της αρρώστιας του.
Το τέλος μιας ζωής γεμάτης θυσίες
Ο Χρόνης Εξαρχάκος έφυγε από τη ζωή στις 27 Σεπτεμβρίου 1984, σε ηλικία μόλις 52 ετών, μόνος σε ένα νοσοκομείο. Η κηδεία του έγινε στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών.
Έναν χρόνο αργότερα, μην αντέχοντας την απώλεια του γιου της, πέθανε και η μητέρα του, σαν να ακολούθησε τον Χρόνη στο τελευταίο του ταξίδι. Ο αγαπημένος κωμικός δεν είχε παντρευτεί ποτέ, αφήνοντας πίσω του μια καριέρα γεμάτη επιτυχίες αλλά και μια ζωή σημαδεμένη από αφοσίωση, μοναξιά και ένα άδικο και πρόωρο τέλος.