Αυτό το κοριτσάκι έχασε τη μάχη για τη ζωή του στα 8 του χρόνια-Βλέπεις στην φωτο απο τι πέθανε;

Ένα κοριτσάκι 8 ετών στην Ουκρανία έχασε τη μάχη που έδινε για τη ζωή του, με το λόγο να είναι απίστευτος, καθώς πρώτα είχε υποφέρει από μια σπανιότατη νόσο, σε ένα απίστευτο περιστατικό, όπως με τον 7χρονο που όταν είδαν οι αστυνομικοί σε κατάσταση ήταν, έπαθαν σοκ.

Η Άννα Σάκιντον, λοιπόν, πέθανε λόγω μιας εξαιρετικά σπάνιας προγηρίας, η οποία επηρεάζει στο σύνολο περίπου 160 άτομα σε όλη τη Γη. Καταλαβαίνει κανείς, λοιπόν, την ατυχία αυτού του κοριτσιού, το οποίο μάλιστα έσπασε το σχετικό, δυσάρεστο, ρεκόρ.

Η Άννα είχε βιολογική ηλικία κοντά στα 80 του χρόνια, σύμφωνα με τους γιατρούς, ενώ έκλεισε το 8ο έτος της ηλικίας της τον προηγούμενο μήνα, ζυγίζοντας 55.2 κιλά.

Όπως αναφέρουν οι γιατροί, το κορίτσι πέθανε μετά από πολλαπλές αποτυχίες προσαρμογής των εσωτερικών του οργάνων, χωρίς να καταφέρνουν τελικά να αποσοβήσουν το μοιραίο.

«Ήμουν έτοιμη να κάνω κάθε θυσία, για να είναι εκείνη υγιής», είπε η μητέρα της, Ιβάνα, ενώ το σχόλιο του έκανε ο Τιμοφέι Ναγκόρνι, υπεύθυνος της Ένωσης Εθελοντών στην Ουκρανία, τονίζοντας πως «το μόνο της όνειρο ήταν να ανακαλύψει προς ευχάριστη έκπληξή της, ότι η διάγνωση των γιατρών ήταν λανθασμένη».

Η Δόκτωρ Ναντέζντα Κάταμαν μίλησε για το θέμα της προγηρίας, αναφέροντας πως η σπάνια αυτή νόσος, ισούται βασικά με 8-10 έτη σε βιολογική ηλικία, για κάθε έτος που περνά στην πραγματική του ζωή.

«Υπέφερε από πρόωρη γήρανση εξαιτίας των εσωτερικών της οργάνων και του ανοσοποιητικού της συστήματος. Τα κόκκαλά της αναπτύσσονταν αργά, ενώ τα όργανά της μεγάλωσαν πολύ γρήγορα. Τέτοιοι ασθενείς συνήθως πεθαίνουν από εγκεφαλικά και η Άννα είχε μερικά τέτοια, μαζί με παράλυση, που επηρέασε τα χέρια και τα πόδια της», ανέφερε η Δόκτωρ, εξηγώντας πώς η Άννα πέθανε στα 8 της από προγηρία.

Η περίπτωσή της ονομάζεται «Σύνδρομο Χάτσινσον-Γκίλφορντ», μια γενετική ανωμαλία που συμβαίνει λίγο μετά τη γέννηση. Αποδεικτικό στοιχείο είναι ένα βίντεο, όπου η μητέρα της έδειχνε στον κόσμο, ότι μπορούσε να περπατήσει πολύ καλά, από την ώρα που ήταν 10 μηνών, ενώ στους 11 την ακολουθύσε παντού. Φοβόταν, όμως, το φώς και για αυτό έβγαινε έξω μόνο την νύχτα.

Στα 3 της χρόνια ήταν χαρούμενη, που μπορούσε να αγκαλιάζει και να φιλά τον αρκούδο της, αλλά αντιθέτως δεν της άρεσαν τα φιλιά με ανθρώπους.

Όπως σημειώθηκε από Ολλανδούς ερευνητές, η περίπτωσή της συμβαίνει μία φορά στις 20 εκατομμύρια γεννήσεις.

Exit mobile version