Ανάρτηση του Παναγιώτη Χαρέλα: Πολλά ακούγονται πλέον και πολλά …δεν λέγονται.
Είναι ομως αναγκαίο να γίνει αναφορά και στις πρώτες ώρες του Έβρου. Τις ώρες εκείνες που δεν υπήρχαν
οχυρωματικά έργα του στρατού, δεν υπήρχαν ενισχυτικές δυνάμεις της αστυνομίας, δεν γνώριζε κανείς τιποτε ή γνώριζαν πολυ λίγα.
Μια κλούβα της αστυνομίας, ένα τζιπ και ελάχιστοι αστυνομικοί μετρημένοι στα δάκτυλα των δύο χεριών, με 3-4 αξιωματικούς της ΕΛ.ΑΣ που το έλεγε η καρδιά τους, εκεί στις Καστανιές δώσανε τιτάνιο αγώνα για να κρατήσουν τους εκατοντάδες μετανάστες μακριά από τα σύνορα μας τις πρώτες ωρες. Μια ανάσα από αυτούς, χωρίς κανέναν φραγμό ανάμεσα τους. Άλλοι τόσοι φαντάροι που υπηρετούσαν εκεί, με λίγους μόνο μήνες θητεία, στάθηκαν μόνοι τους απέναντι σε αυτές τις ροές, χωρίς φόβο. Με τόλμη. Όπως ο 19χρονος από την Αθήνα που στεκόμασταν δίπλα δίπλα. Με μια μόνο διαταγή, από το πρώτο λεπτό : Να μην περάσει κανείς !
Αυτοί κράτησαν τις πρώτες ώρες. Αυτοί καθόρισαν το αύριο στη συνοριακή φύλαξη της χώρας μας. Αυτοί ένωσαν τους Έλληνες και πάλι.
Εγώ θα τους τιμω και θα τους ευχαριστώ για πάντα.
Ίσως αν δεν ήταν εκεί την κατάλληλη στιγμή, τα πράγματα να ήταν αλλιώς, στις Καστανιές.