Μετέτρεψαν αυτοκίνητο σε υποβρύχιο και οδήγησαν για επτά χιλιόμετρα στο βυθό της θάλασσας.
Το LandCruiser, γνωστό χαϊδευτικά ως «Mud Crab», είχε υποστεί μια δραματική μεταμόρφωση, εξελισσόμενο από ένα «κάδο σκουριάς» του 1978 σε ένα ηλεκτροκίνητο υποβρύχιο όχημα ικανό να καταδυθεί σε βάθος αρκετών μέτρων.
Ένα αξιοσημείωτο κατόρθωμα μηχανικής έλαβε χώρα στην Αυστραλία, καθώς μια ομάδα, λάτρεις του αυτοκινήτου, πέτυχε το αδιανόητο: οδήγησε ένα Toyota LandCruiser του 1978 για επτά χιλιόμετρα κάτω από το νερό, θέτοντας ένα νέο παγκόσμιο ρεκόρ για τη μεγαλύτερη υποβρύχια διαδρομή.
Τις πρώτες πρωινές ώρες της 29ης Ιουλίου, ένα εντυπωσιακό πορτοκαλί Toyota LandCruiser ξεκίνησε ένα εξαιρετικό ταξίδι, βυθιζόμενο στα νερά της βόρειας αυστραλιανής θάλασσας.
Συγκεντρωμένο στην παραλία Mandorah, ένα πλήθος θεατών επευφημούσε καθώς εξελισσόταν αυτή η ιστορική προσπάθεια.
Το LandCruiser, γνωστό χαϊδευτικά ως «Mud Crab», είχε υποστεί μια δραματική μεταμόρφωση, εξελισσόμενο από ένα «κάδο σκουριάς» του 1978 σε ένα ηλεκτροκίνητο υποβρύχιο όχημα ικανό να καταδυθεί σε βάθος αρκετών μέτρων.
Το τολμηρό εγχείρημα είχε ως στόχο να καλύψει μια απόσταση 7 χιλιομέτρων, καταρρίπτοντας έτσι το παγκόσμιο ρεκόρ για τη μεγαλύτερη απόσταση που διανύει ένα αυτοκίνητο υποβρυχίως.
Το εγχείρημα καθοδηγήθηκε από μια ομάδα μηχανολόγων μηχανικών και δυτών, οι οποίοι έθεσαν ως στόχο να κατακτήσουν όχι μόνο την τεράστια υποβρύχια πίεση αλλά και τους πιθανούς κινδύνους του βυθού, συμπεριλαμβανομένων των καρχαριών.
Το ταξίδι ξεκίνησε με τη μετατροπή του LandCruiser σε ηλεκτρικό όχημα. Όλα τα εξαρτήματά του μονώθηκαν σχολαστικά με λάδι σιλικόνης για να ενισχυθεί η αδιάβροχη φύση του. Αυτό το μέτρο εξασφάλιζε ότι οποιαδήποτε διείσδυση νερού στο σύστημα μετάδοσης κίνησης θα αντιμετωπιζόταν με διαρροή λαδιού, προστατεύοντας τους ζωτικούς εσωτερικούς μηχανισμούς.
Για την πλοήγηση στο δύσκολο έδαφος του ωκεανού, το LandCruiser άλλαξε τα κανονικά ελαστικά του με εξειδικευμένα μοντέλα τα οποία γέμισαν όχι με αέρα αλλά με νερό για να εξουδετερώσουν την άνωση. Κάθε ελαστικό ζύγιζε 150 κιλά. Παρά την εμπιστοσύνη τους στο σύστημα κίνησης του οχήματος, η ομάδα πραγματοποίησε μόνο μία δοκιμή σε αλμυρό νερό πριν ξεκινήσει το επικό υποβρύχιο οδοιπορικό.
Η έμπνευση της ομάδας για αυτό το τολμηρό εγχείρημα ήταν ένα προηγούμενο εγχείρημα του 1983 που αφορούσε ένα συμβατικό πετρελαιοκίνητο αυτοκίνητο εξοπλισμένο με επιμήκεις σωλήνες εισαγωγής και εξαγωγής. Ωστόσο, οι εξελίξεις στην τεχνολογία και τη μηχανική από τότε οδήγησαν την ομάδα να πιστέψει ότι θα μπορούσε να επιτύχει το ακατόρθωτο.
Το υποβρύχιο ταξίδι δεν ήταν χωρίς προκλήσεις. Το LandCruiser συνάντησε αμμώδεις και λασπώδεις ωκεάνιους πυθμένες που το έκαναν να κολλήσει πολλές φορές κατά μήκος της διαδρομής των 7 χιλιομέτρων. Επιπλέον, οι αλλαγές του οδηγού ήταν συχνές λόγω της τεράστιας πίεσης σε τέτοια βάθη. Κάθε οδηγός μπορούσε να χειριστεί το τιμόνι μόνο για περίπου 15 λεπτά τη φορά.
Η μέρα περνούσε και το ταξίδι του αυτοκινήτου διαρκούσε περισσότερο από το αναμενόμενο λόγω αυτών των προκλήσεων. Ωστόσο, γύρω στις 9 το βράδυ, μετά από σχεδόν 12 ώρες αδιάκοπης προσπάθειας, το Toyota LandCruiser του 1978 αναδύθηκε θριαμβευτικά από τα νερά του λιμανιού του Ντάργουιν.