Το έπαθλο των Διασήμων τους βγήκε από τη μύτη…
Έγκλημα. Δεν μπορούμε να σκεφτούμε άλλη λέξη εδώ στο Ratpack. Κάποιοι έμειναν με το στόμα ανοιχτό, άλλοι σιχτίρισαν και κάποιοι πήραν ένα περίλυπο ύφος συμπαράστασης.
Δεν ξέρουμε κατά πόσο ασχολείσαι με το Survivor, αλλά έπεσε στην υπόληψή μας το χθεσινό έπαθλο της νικητήριας ομάδας: ένα πιάτο γεμιστά. Και μπράβο και ωραία ως εδώ, γιατί αν σε έχει πιάσει λόρδα και σκέφτεσαι να σουβλίσεις την Ροδάνθη για να κορέσεις την πείνα σου, ένα πιάτο μαμαδίσια γεμιστά ακούγονται όαση. Τι όαση; Θεία ευλογία. Να σου λοιπόν τα γεμιστά και το ψωμί, ΑΛΛΑ. Χωρίς φέτα.
Δεν ξέρουμε τι άποψη έχεις γενικά για τα λαδερά, αλλά νομίζω πως μπορούμε να συμφωνήσουμε ότι κάποια από αυτά, δεν κατεβαίνουν χωρίς φέτα. Είναι από εκείνες τις ημέρες που πας στο σπίτι και υπάρχει μπριάμ, αρακάς ή φασολάκια. Που ανοίγεις τις κατσαρόλες, κοιτάς τον ουρανό λέγοντας «Γιατί γαμώ το κέρατο μου σε μένα, δεν έχω πειράξει ούτε μυρμήγκι» και που συλλογίζεσαι ότι ο μόνος τρόπος για να ξεγελάσεις τον ουρανίσκο και να κατέβει αυτός ο αχταρμάς από μαγειρεμένα λαχανικολαδερά, είναι να ρίξεις στο πιάτο φέτα. Με το κιλό. Με τον τόνο. Με το λαδάκι του. Να κάνεις και παπάρες με το ψωμί και να χασκογελάς από υπερηφάνεια που κατάφερες να κοροϊδέψεις το λαδερό. «Το βράδυ σουβλάκια λες» και κάπως έτσι κλείνεις τη μέρα αλώβητος. Εσύ. Εμείς. Αλλά όχι τα παιδιά στο Survivor.
Το σκηνικό που έγινε θυμίζει το μεγάλο ρητό που λέει ότι «Άπαξ και αποφασίζεις να κάνεις κάτι, καν’ το σωστά».
Γιατί το πήραν το έπαθλο οι διάσημοι, αλλά έλα λίγο στη θέση τους. Καταφθάνουν στο στρωμένο τραπέζι. Βλέπουν το τραπέζι και τους έρχονται δάκρυα. «Άι στο διάολο πια με τον Άγιο Δομίνικο που μας έχει κόψει λόρδα» σκέφτονται κάποιοι, ώσπου πριν ξεκινήσει η κάμερα να γράφει, κάποιος στάνταρ θα ρώτησε: «Παιδιά φέτα;».
Προσπάθησε λίγο να αντιληφθείς το σκηνικό, όπου ενημερώνονται πως δεν υπάρχει φέτα. Και όχι δεν υπάρχει στο τραπέζι, αλλά ούτε στα επόμενα 1000 μέτρα. Ότι πρέπει απλά να μπουκωθούν με το ψωμί και τα γεμιστά, χωρίς το λευκό τυράκι να κάνει την παρουσία του. Θα το σχολιάσουμε ήπια. ΡΕ ΕΙΣΑΣΤΕ ΤΡΕΛΟΙ; ΓΕΜΙΣΤΑ ΧΩΡΙΣ ΦΕΤΑ;
Μην τους το δώσετε ρε παιδιά της παραγωγής. Φέρτε τους κεφτεδάκια με πατάτες. Φέρτε τονοσαλάτες. Ρίζες από το χώμα. Δεν ξέρω. Αλλά άπαξ και έπεσε η ιδέα για τα γεμιστά, δηλαδή μας λέτε ότι δεν βρέθηκε ΕΝΑΣ Χριστιανός να πει : «Μην ξεχάσουμε την φέτα και τον ξενερώσουμε τον κόσμο».
Γιατί, αλήθεια, εμείς είδαμε το βίντεο και η ψυχούλα μας πόνεσε. Σαν να σου φέρανε τα πιτόγυρα και να μην βάλανε τζατζίκι. Σαν να περίμενες αβγά με πατάτες, αλλά κατά κάποιον τρόπο οι πατάτες δεν εμφανίστηκαν ποτέ. Υπάρχουν κατεξοχήν φαγητά που έχουν συνδεθεί με το τίμιο, ντόπιο, αγαπημένο λευκό τυρί και τα γεμιστά είναι ξεκάθαρα ένα από αυτό. Επίσης δεν είναι από τα λαδερά που δεν κατεβαίνουν.
Απεναντίας τα χαίρεσαι. Και πανηγυρίζεις κιόλας που υπάρχει η φέτα ώστε να απογειώσεις ακόμα την γεύση. Αυτό λοιπόν δεν είναι έπαθλο. Μαρτύριο είναι. Κανονικά πρέπει να επέμβει εισαγγελέας. Να βγει ο κόσμος στους δρόμους. Να γίνει πραξικόπημα. Τι άλλο θα δούμε; Την επόμενη φορά θα τους φέρουν οικολογικά σουβλάκια και θα ψάχνουν οι άνθρωποι τον γύρο;
Λίγο προσοχή ρε γαμώτο. Κάποιες ψυχές κλάψανε στον Άγιο Δομίνικο. Να θυμάστε ότι σε γενικές γραμμές, χωρίς φέτα προκοπή δεν βλέπεις. Στο επόμενο σας έγκλημα θα μας βρείτε μπροστά σας. Με καλαθάκια Νάξου και βαρελίσια Δωδώνης. Είμαστε ένα τσακ πριν αρχίσουμε να στέλνουμε πεσκέσια στον Άγιο Δομίνικο.
Δεν θα μας τρελάνετε εσείς.
Ratpack.gr