Ο Πάνος Ρούτσι συνεχίζει την απεργία πείνας, παρότι έγινε δεκτό το αίτημά του για εκταφή του γιου του Ντένις, θύματος στο δυστύχημα των Τεμπών. Ο ίδιος επιμένει ότι θέλει να γίνουν και τοξικολογικές εξετάσεις, προκειμένου να διερευνηθούν σε βάθος τα αίτια του θανάτου.
Το αίτημα για εκταφή και οι αντιδράσεις
Η εισαγγελέας Πρωτοδικών Λάρισας Αικατερίνη Παπαιωάννου έκανε δεκτό το αίτημα εκταφής, αναθέτοντας στο Αστυνομικό Τμήμα Λάρισας τη διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης. Ο Ρούτσι, μιλώντας στο Open, δήλωσε μεν ικανοποιημένος, αλλά τόνισε: «Δεν είναι αυτό που επιθυμώ ακριβώς. Δεν θέλω μόνο ταυτοποίηση της σορού. Θέλω και τοξικολογικές εξετάσεις για να διερευνηθούν τα αίτια του θανάτου του γιου μου».
Η συνέχιση της απεργίας πείνας
Ο 48χρονος απεργός πείνας, που βρίσκεται στη 12η ημέρα κινητοποίησης, υποβλήθηκε σε προληπτικές αιματολογικές εξετάσεις στο Γενικό Κρατικό Νίκαιας, ώστε να ελεγχθεί η κατάσταση της υγείας του. Ιατρικές πηγές σημειώνουν ότι από τη δεύτερη έως την τρίτη εβδομάδα μιας απεργίας πείνας εμφανίζονται σοβαροί κίνδυνοι υποσιτισμού και ανεπάρκειας οργάνων. Γι’ αυτό κοντά του βρίσκεται διαρκώς ασθενοφόρο για τυχόν επείγουσα μεταφορά στο νοσοκομείο.
Η αγωνία για δικαιοσύνη
Ο Ρούτσι επιμένει ότι δεν είναι βέβαιος αν στο φέρετρο βρίσκεται πράγματι ο γιος του, καθώς είχε εντοπιστεί αταυτοποίητο βιολογικό υλικό στα μπάζα του δυστυχήματος. Γι’ αυτό θεωρεί αναγκαία την εκταφή και τη διερεύνηση με τοξικολογικές εξετάσεις. Παράλληλα, υπογραμμίζει ότι κανένας από τους νεκρούς δεν εξετάστηκε για τυχόν χημικές ουσίες, κάτι που θα μπορούσε να εξηγήσει τη σφοδρότητα της έκρηξης στο εμπορικό τρένο.
Η στάση απέναντι στις επιθέσεις
Παρά τους ρατσιστικούς και απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς που δέχεται, ο ίδιος αρνείται να μπει σε αντιπαράθεση: «Δεν σκοπεύω να δώσω καμία αξία σε όλους αυτούς… Προέχει το να αποκαλυφθεί η αλήθεια! Αυτή την υπόσχεση έδωσα στο παιδί που έχασα και θα την τηρήσω».
Η προσωπική του διαδρομή
Μετανάστης από την Αλβανία, ζει τα τελευταία 30 χρόνια στη Θεσσαλονίκη εργαζόμενος σε μεροκάματα και μεγαλώνοντας δύο γιους. Δεν φανταζόταν ποτέ ότι θα βρεθεί να διαμαρτύρεται με απεργία πείνας μπροστά στον Άγνωστο Στρατιώτη, ζητώντας δικαιοσύνη για το παιδί του και για τα υπόλοιπα θύματα της τραγωδίας στα Τέμπη.
Η αλληλεγγύη και η ελπίδα
Δίπλα του έχει σταθεί ένα αυθόρμητο κύμα συμπαράστασης, παρά τις προσπάθειες να στοχοποιηθεί τόσο ο ίδιος όσο και άλλοι γονείς που αγωνίζονται. Όπως λέει, το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι να αποκαλυφθεί η αλήθεια και να αποδοθούν ευθύνες. Η υπόθεση των Τεμπών παραμένει ανοιχτή πληγή, αλλά η επιμονή ανθρώπων σαν τον Πάνο Ρούτσι κρατά ζωντανή την ελπίδα να δικαιωθούν οι 57 νεκροί και οι οικογένειές τους.