Γνωρίζει ο ένας τα πάντα για τον άλλο και, το κυριότερο, έχουν κοινή αίσθηση του χιούμορ και λατρεύουν να αυτοσαρκάζονται.
Πριν από λίγο ο Αναστάσιος Ράμμος και η Κατερίνα Ζαρίφη καιρό βρέθηκαν να διεκδικούν τη θέση του κεντρικού παρουσιαστή του Total Blackout που έρχεται προσεχώς στον Alpha.
Και μπορεί ο 30χρονος τραγουδοποιός να επικράτησε ως παρουσιαστής, αλλά συνεχίζει να έχει σταθερό συμπαραστάτη και σύμμαχο την 45χρονη παρουσιάστρια – ηθοποιό.
Οι δυο τους φωτογραφίζονται για το περιοδικό ΟΚ! αποδεικνύοντας πως αυτά που τους ενώνουν είναι πολύ περισσότερα απ’ όσα μπορεί α πιστεύει κανείς.
Κατερίνα, ο Αναστάσιος δήλωσε πρόσφατα πως είσαι το κορίτσι του. Εσένα είναι το αγόρι σου;
Κατερίνα: Εννοείται καλέ, το δηλώνω απερίφραστα. Ο Αναστάσιος είναι το αγόρι μου.
Με την έννοια της σχέσης;
Κατερίνα: Με την έννοια την οικογενειακή. Με τον Αναστάσιο είμαστε οικογένεια, δεν θα ήθελα να είμαστε αρχαία τραγωδία… (Γελάει.)
Αναστάσιος: Λέει ψέματα, με θέλει πολύ.
Κατερίνα: Αυτό λέει συνεχώς. Χαίρομαι όταν μου στέλνουν κυρίες στο Instagram και μου λένε «να ζήσετε!» και τέτοια.
Αναστάσιος: Αλήθεια; Εμένα μου στέλνουν κορίτσια και μου λένε «τυχερή η Κατερίνα!».
Κατερίνα: «Τυχερή η Κατερίνα» σου λένε και όχι «τυχερός ο Αναστάσιος»; Σοβαρά τώρα, με τον Αναστάσιο συνεννοούμαστε πια με τα μάτια, μπορεί να εξαφανιστούμε και να βρεθούμε μετά από λίγο καιρό και να είναι σαν να μην πέρασε μια μέρα.
Αναστάσιος: Για να καταλάβεις, με την Κατερίνα κάνουμε ταντρικό έρωτα, χωρίς να αγγίξει ο ένας τον άλλο!
Θυμάστε την πρώτη σας συνάντηση;
Κατερίνα: Η πρώτη γνωριμία έγινε στο Κέντρο Αθηνών, σε ένα τραπέζι που με είχες καλέσει εσύ, Γιώργο, με την Ντορέττα Παπαδημητρίου και τη Μαίρη Συνατσάκη, τότε που ο Αναστάσιος τραγουδούσε με τον Νίκο Οικονομόπουλο. Λίγο αφού είχε βγει στην πίστα, γυρίζω και λέω στα κορίτσια «καλά, βλαμμένο είναι; Δεν μας είπε ούτε ένα γεια;» –είχε χαιρετήσει τόσο κόσμο–, «σηκωθείτε να φύγουμε». (Γελάει.)
Αναστάσιος: Τη δεύτερη φορά ήταν στο στούντιο της εκπομπής του Νίκου Μουτσινά.
Κατερίνα: …όπου μάλωνε στο τηλέφωνο με ένα θηλυκό. Και η τρίτη φορά ήταν όταν είχα μόλις συμφωνήσει να είμαι στο J2US και με ρώτησε ο Νίκος Κοκλώνης ποιον τραγουδιστή θα ήθελα για παρτενέρ μου. Του απάντησα «τον Ράμμο, που ξέρει να τραγουδάει και Νίκο Παπάζογλου και ξένα και ελληνικά». Μου λέει ο Νίκος «τέλεια» και στέλνω στον Αναστάσιο ένα ηχητικό μήνυμα «καλησπέρα, η Κατερίνα Ζαρίφη είμαι, έχω μια ιδέα να είμαστε μαζί στo J2US. Tι λες;». Η απάντησή του ήταν «α, γεια σου, Κατερίνα, το J2US είναι αυτό με τον χορό;». Δικό μου ηχητικό μήνυμα: «Όχι, Αναστάσιέ μου, αν ήταν με τον χορό γιατί να πάω;».
Αναστάσιος: Μα και με το τραγούδι γιατί να πας; (Γελάει.) Η αλήθεια είναι πως με έβγαλε ασπροπρόσωπο ως coach της.
Τι αγάπησε ο ένας στον άλλο ώστε να μιλάμε για σχέση ζωής;
Αναστάσιος: Η Κατερίνα είναι ένας εξωγήινος! Ξεκάθαρα. Ένας άνθρωπος που σκέφτεται τελείως διαφορετικά από όλους τους άλλους, που βάζει τον εαυτό της πιο κάτω από όλους τους άλλους, δίνει τα πάντα, είναι δημιουργική, καλόκαρδη. Είναι από τους ανθρώπους που διατηρούν τον ρομαντισμό μέσα τους. Και, το κυριότερο, είναι Κριός και έχει πάντα δίκιο.
Κατερίνα: Εγώ λέω πως τον αγάπησα για το χιούμορ του – και όλοι ξέρουν πως λέει αυτά τα ανέκδοτα που μαρμαρώνεις για 3’. Νομίζω πως ο κόσμος δεν έχει καταλάβει τι είναι ο Ράμμος. Είναι ένας πολύ σκοτεινός άνθρωπος με πολύ φωτεινή διάθεση, που για μένα το να έχεις σκοτάδι και να το γυρίζεις σε φως είναι ο τέλειος συνδυασμός. Δεν θα συζητήσω για το ταλέντο του, θεωρώ πως ο Αναστάσιος έχει δείξει τα 3/10 του ταλέντου του. Δεν έχει συνειδητοποιήσει ο ίδιος τι φωνή έχει, τον νοιάζει η μουσική, είτε τραγουδάει ένα δικό του κομμάτι είτε μαζί με τη Γωγώ Τσαμπά ένα rock ‘n’ roll τραγούδι backstage.
Επίσης, είναι το πιο καλόκαρδο παιδί που υπάρχει. Δεν νομίζω να ξέρει ο κόσμος πως το περασμένο καλοκαίρι με τις φωτιές, μαζί με τον Κώστα Αναγνωστόπουλο (σ.σ. τον Μισθοφόρο του Survivor), πήγε σε ένα καταφύγιο ζώων και γέμισε το αυτοκίνητό του με ζώα ώστε να τα μεταφέρει και να σωθούν.
Είστε δύο ροκ περσόνες με πολλές ευαισθησίες…
Αναστάσιος: Θες την αλήθεια; Αυτό που πιστεύω είναι πως είμαστε δύο ταλαιπωρημένα άτομα από τη ζωή μας – και δεν θέλω να μιλήσω πάλι για αυτά γιατί τα έχω πει πολλές φορές– που προσπαθούμε να βρούμε λίγο ρομαντισμό στον κόσμο. Προσωπικά, απαλύνομαι από τον κόσμο. Όταν βλέπω κάποιον να χαμογελάει, είναι το καλύτερό μου.