Φέτος τα Χριστούγεννα πήγαμε οικογενειακώς στα Τρίκαλα να περάσουμε τις γιορτές με την οικογένεια του άντρα μου.
Ήξερα από την αρχή πως θα περάσω χάλια λόγω της πεθεράς μου και της στάσης της προς εμένα αλλά αυτήν τη φορά, ξεπέρασε κάθε προηγούμενο η όλη στάση της.
Στο Χριστουγεννιάτικο τραπέζι έδωσε ρεσιτάλ κακίας και μικροπρέπειας.
Συνεχώς με έλεγε χοντρή και άσχημη και μετρούσε την κάθε μπουκιά μου.
Όταν πήγα να βάλω πατάτες δίπλα στη γαλοπούλα με προσέβαλε λέγοντάς μου πως η περιφέρειά μου είναι τεράστια και έπρεπε να έχω μεριμνήσει να κάνω αυστηρή δίαιτα.
Έτσι, μου πήρε το πιάτο από μπροστά μου και με άφησε νηστική, δήθεν για το καλό μου.
Μετά το Χριστουγεννιάτικο τραπέζι θέλω να μην ξαναδώ ποτέ την πεθερά μου ζωντανή γιατί πρόκειται για ένα τέρας.
Δε σεβάστηκε πως είμαι λεχώνα και είναι λογικό ακόμη να μην έχω επανέλθει στα φυσιολογικά μου κιλά. Και μη μιλάμε για πολλά μόλις 5.
Είμαι δε 65 κιλά με ύψος 1.75. Αντιθέτως αυτή είναι σαν αγελάδα και νομίζει πως είναι φωτομοντέλο.
Αν δε σεβόμουν τον άντρα μου και δεν τον αγαπούσα θα έπαιρνα το παιδί μας και θα γύριζα στην Αθήνα.
Όλο το διάστημα των Χριστουγέννων μαρτύρησα κοντά της.
Ήθελα το Χριστουγεννιάτικο τραπέζι να ήταν η ευκαιρία να δείξουμε αγάπη ο ένας προς τον άλλο και οι οικογενειακές σχέσεις να είναι ζεστές και αληθινές.
Το τραγικό της υπόθεσης είναι πως η πανούργα πεθερά μου μάς έκανε να τσακωθούμε με τον άντρα μου και να γίνουμε από δύο χωριά χωριάτες ακόμη και στο Χριστουγεννιάτικο τραπέζι.
Κατά την παραμονή μου στο σπίτι της όσο με έβλεπε κλαμένη τόσο το χαιρόταν.
Καλά εκείνη δεν υπήρξε νύφη; Αναρωτιέμαι πώς θα της φερόταν η δικής πεθερά. Ψυχή δεν έχει αυτή η γυναίκα;
efisecrets.gr