Αυτή η γυναίκα προσπάθησε να αντικαταστήσει τη φράση “θύμα βιασμόυ” με τη λέξη “μοιχεία” και διηγείται την ιστορία της.
Αυτό που θυμάται από εκείνο το βράδυ, είναι να αποκοιμάται μετά από ένα φοιτητικό πάρτι με πολύ ποτό στο δωμάτιο μίας φίλης.
Ξύπνησε αργότερα ξαπλωμένη μπρούμυτα, έχοντας επάνω της τον αδελφό της τελευταίας. Η μόνη ερώτηση που της ερχόταν στο μυαλό είναι «Πώς βρέθηκα εδώ; Έχω συμφωνήσει σε αυτό;», διηγείται.
Όταν μίλησε στις κολλητές της για το συμβάν άφησε να εννοηθεί ότι ήταν ένα συναινετικό one night stand και, κρατώντας τις λεπτομέρειες για τον εαυτό της, προσπάθησε να το ξεπεράσει. Πήρε το πτυχίο της, βρήκε δουλειά και απέκτησε σύντροφο.
Λίγο μετά την αποφοίτησή της, η παρέα της από το Πανεπιστήμιο κανόνισε έξοδο για χορό και εκείνη δε βρήκε λόγο να αρνηθεί την πρόσκληση. Είχε θάψει τόσο βαθιά μέσα της αυτό που συνέβη, που η σκέψη πιθανής συνάντησης με τον άνθρωπο που την κακοποίησε δεν της προκαλούσε κανένα συναίσθημα. Θα μπορούσε να βρίσκεται μόλις μερικά μέτρα μακριά του και φέρεται φυσιολογικά.
Πράγματι, εκείνος έκανε την εμφάνισή του και, χωρίς να το σκεφτεί καλά, η Lana άρχισε να φλερτάρει μαζί του και να πίνει ανεξέλεγκτα. Έχοντας, όμως, συναίσθηση των πράξεών της, πρότεινε να γυρίσουν μαζί στο διαμέρισμά του. Πέρασαν τη νύχτα μαζί και, παρότι θα έπρεπε να αισθάνεται τύψεις καθώς βρισκόταν σε σχέση ενός χρόνου, ένιωθε καλά. Το να παραμείνει πιστή στο αγόρι της φάνταζε ασήμαντο – κι ας ήταν αντίθετη στο σκεπτικό της μοιχείας για όλη της τη ζωή.
Όσο παράξενο κι αν φαίνεται, πολλοί ειδικοί καταλαβαίνουν τη λογική πίσω την πράξη της Hoch. Όλα έγιναν για να αποκτήσει ξανά τον έλεγχο, ενώ «πρόκειται για ένα τρόπο να διορθώσεις τον τρόπο που αντιλαμβάνεσαι τον εαυτό σου, ζωγραφίζοντας μια διαφορετική εικόνα όσων έγιναν. Άλλωστε, ποιος θέλει να συνειδητοποιήσει ότι είναι θύμα βιασμού;», σύμφωνα με τον καθηγητή Ψυχολογίας Jim Hopper και όπως αναφέρει το Marie Claire.
Στα 29 της, 8 χρόνια μετά το συμβάν, ανοίχτηκε τόσο στο αγόρι της όσο και στον ψυχολόγο της – και οι δύο το χαρακτήρισαν με μία λέξη: βιασμό. Απέφευγε να αντιμετωπίσει την αλήθεια διότι δεν ήθελε να αποτελέσει ένα ακόμα ποσοστό – το 70% των σεξουαλικών επιθέσεων πραγματοποιείται από άτομα στο περιβάλλον του θύματος ενώ το 25% από αυτές γίνεται κατά τη διάρκεια της φοιτητικής του ζωής. Αποπλανώντας, λοιπόν, το βιαστή της, συνέχισε να βρίσκεται σε άρνηση.
Μπορεί να άργησε, όμως κατάφερε να συμφιλιωθεί με τον εαυτό της. Σήμερα, πιο δυνατή από ποτέ, μιλά ανοιχτά και δείχνει πόσο περίπλοκη είναι η διαδικασία ανάκαμψης μετά από μία τέτοια εμπειρία. «Κάθε άνθρωπος λειτουργεί διαφορετικά και μία πράξη τόσο αφύσικη όσο ο βιασμός, μπορεί να προκαλέσει εξίσου αφύσικες αντιδράσεις στο εκάστοτε θύμα», εξηγεί.