Κάθε όριο ξεπερνά το άρθρο του δημοσιοσιογράφου της Καθημερινής, Τάσου Θεοδωρόπουλου ο οποίος στην προσπάθεια «αθώωσης» του Νίκου Γεωργιάδη χρησιμοποιεί επιχειρήματα που προκαλούν αποτροπιασμό και σάλο στο διαδίκτυο.
Αναλυτικά το άρθρο:
Στοιχειώδες, κ. Νίκο Γεωργιάδη
Όταν διάβασα ότι ο Νίκος Γεωργιάδης καταδικάστηκε για παιδεραστία από το δικαστήριο εφρικίασα.
Τον άνθρωπο δεν τον έχω συναντήσει ποτέ στη ζωή μου, μου είναι μάλλον αδιάφορος, το ύφος του καλοβαλμένου και πολλά υποσχόμενου δεν μου είναι συμπαθές, και, όταν σε όλα αυτά προστέθηκε η καταδίκη της παιδεραστίας, προσπάθησα να τον βγάλω απ’ το μυαλό μου.
Είναι ζήτημα ψυχικής και πνευματικής υγιεινής. Ο Πλάτων τα λέει ωραία στο «Συμπόσιο», πλην όμως η παιδεραστία παραμένει ειδεχθής, ακόμη κι αν δεν είσαι νεοπουριτανός, θύμα της πολιτικής ορθότητας και του Χόλιγουντ, που παλεύει για τον εξαγνισμό των ηθών στην παγκόσμια δημοκρατία.
Είναι και θέμα αισθητικής. Όσο κοτσονάτος κι αν είναι ο γηραλέος που αγκαλιάζει την εικοσάχρονη συνοδό του, το θέαμα, αν γίνει δημόσιο, είναι τουλάχιστον θλιβερό.
Κι όμως είναι σχεδόν κοινότοπο. Θυμάμαι μια φωτογραφία του γηραλέου Χένρι Μίλερ με τέσσερα κορίτσια που φορούσαν μπικίνι. Πόσων ετών ήσαν; Δεκαέξι, δεκαεπτά, είκοσι;
Ήταν φωτογραφία σαν λογοτεχνικό δοκίμιο: ο συγγραφέας, σημαντικός, ειρήσθω εν παρόδω, και το θέμα του.
Ο συγγραφέας που φωτογραφίζεται με το θέμα του για να αποδείξει ότι το θέμα του, τα κορίτσια, είναι πιο δυνατό από τον ίδιο.
Ο κ. Γεωργιάδης δεν είναι υπέργηρος. Και η περίφημη παιδεραστία του αναφέρεται στη συνεύρεσή του με κάποια δεκαπεντάχρονα.
Μπορεί η ερωτική επιθυμία για ένα δεκαπεντάχρονο να θεωρηθεί παιδεραστία;
Όταν ετέθη το θέμα της ψήφου στα δεκαεπτά, ήτοι στα δεκάξι, είχα γράψει ότι θα πρέπει να αναθεωρηθεί και η ηλικία βάσει της οποίας θεωρείται κάποια ή κάποιος ερωτικά ανήλικος.
Δεν είμαι νομικός. Όμως ο κ. Αντύπας Καρίπογλου, πρώην αντιπρόεδρος της Δράσης, είναι.
Και στην ανάρτησή του στο Facebook έγραψε ότι αποπλάνηση θεωρείται αν η ανήλικη ή ο ανήλικος είναι κάτω των 14 ετών.
Κατέγραψε επίσης και τα παράδοξα της δίκης: Μεταξύ άλλων, απουσία της δικογραφίας στη Μολδαβία, η οποία δεν απέδωσε καμία ευθύνη στον κ. Γεωργιάδη.
Καταδίκη βάσει μαρτυριών άσχετων με την υπόθεση. Και εννοείται προσπάθεια ενοχοποίησης ολόκληρης της Ν.Δ., με ναυαρχίδα την ανεξάρτητη «Αυγή», η οποία κυκλοφόρησε χθες με λευκό πρωτοσέλιδο και τίτλο «Δεν υπάρχει θέμα» – για τη Ν.Δ. και το μέγα σκάνδαλο.
Στοιχειώδες, κ. Γεωργιάδη. Βλέπεις ένα πρόσωπο που σε διεγείρει.
Ρωτάς τι ζώδιο είναι και αμέσως μετά ζητάς ταυτότητα ή τουλάχιστον μια υπεύθυνη δήλωση όπου να εμφανίζεται ευκρινώς και ολογράφως η χρονολογία γεννήσεως, έτοιμη για το ΚΕΠ.
Έτσι γίνονται τα πράγματα. Αλλιώς πώς θα πάει μπροστά η Ελλάδα;