Ο «Βόσκαρης» είναι το πρόσωπο που βασάνισε την Ελένη όσο κανένα άλλο. Ο πόλεμος μεταξύ των δύο μεταφέρθηκε στο Διαφάνι και θα έχει μόνο έναν νικητή.
Η είσοδος του Βασίλη Μπισμπίκη στις «Άγριες Μέλισσες» έφερε ανατροπές αλλά έκανε και μια μεγάλη μερίδα του κοινού να αγαπήσει τον ηθοποιό.
«Οταν κάτι πετυχαίνει και έχει αποδοχή στον κόσμο, δεν μπορεί ένας ηθοποιός παρά να αισθάνεται χαρά. Αλλωστε, είτε στο θέατρο είτε στην τηλεόραση, γι’ αυτό κάνουμε αυτήν τη δουλειά, για να έχουμε αποδοχή. Αυτή η σειρά για να την παρακολουθεί τόσος κόσμος σημαίνει ότι έχει επίδραση, ότι κάτι γίνεται καλά. Είμαι χαρούμενος γι’ αυτό που γίνεται» περιγράφει.
Διαβάστε τη συνέντευξη από το “TΥΠΟΣ TV”:
Από την εμπειρία σας, έχετε καταλήξει αν υπάρχουν μυστικά επιτυχίας σε μία σειρά;
Μία επιτυχημένη σειρά ήταν και η σειρά «Η λέξη που δε λες» στον ALPHA, πριν από κάποια χρόνια, ωστόσο δεν την παρακολούθησε ο κόσμος με την ίδια δυναμική. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι δεν άφησε το αποτύπωμά της, ότι δεν βοήθησε τον κόσμο στο να αντιλαμβάνεται με διαφορετικό τρόπο τη λέξη αυτισμός. Οι «Αγριες Μέλισσες» έχουν μεγαλύτερη δημοφιλία ως δουλειά, υπάρχουν κάποια σημαντικά συστατικά που οδήγησαν στην επιτυχία. Έχουν γράψει ένα πολύ καλό σενάριο για καθημερινό σίριαλ, που τρέχει, δεν κολλάει, υπάρχουν ανατροπές, υπάρχει ο σκηνοθέτης Λευτέρης Χαρίτος, ο chief της ιστορίας, που έβαλε την αισθητική σε ένα πλαίσιο. Σημαντικό ρόλο έχουν παίξει και οι υπόλοιποι συντελεστές πίσω από τις κάμερες, όπως ο σκηνογράφος, που αποτυπώνουν με τον καλύτερο τρόπο την ατμόσφαιρα της εποχής εκείνης.
Μιλώντας για τις «Αγριες Μέλισσες», αναπόσπαστο κομμάτι της επιτυχίας δεν είναι και οι ηθοποιοί;
Φυσικά, μιλάμε για νέα παιδιά, οι περισσότεροι από αυτούς τους νέους ηθοποιούς προέρχονται από τον χώρο του θεάτρου, όχι αυτόν της τηλεόρασης. Τους γνώριζα όλους από το θέατρο, αν με ρωτάτε δεν χρειαζόταν να μου αποδείξουν κάτι. Αυτό, λοιπόν, το team ήρθε και έδεσε μαζί με αυτά που αναφέραμε παραπάνω.
Έπαιξε ρόλο και η χρονική στιγμή που βγήκε το σίριαλ στον αέρα; Το κοινό είχε ανάγκη από μία τόσο καλοδουλεμένη σειρά;
Ναι, απόλυτα, ζούμε σε μία εποχή των συνδρομητικών πλατφορμών που έχεις τη δυνατότητα να δεις πράγματα από το εξωτερικό. Το κοινό έχει εκπαιδευτεί σε ωραίες παραγωγές. Οπότε, το ότι πέτυχε η σειρά σε μία τέτοια εποχή έχει μεγαλύτερη δυναμική.
Ποιες ήταν οι πρώτες σκέψεις όταν πήρατε στα χέρια σας το σενάριο και διαβάσατε για τον ρόλο του Βόσκαρη;
Είμαστε ηθοποιοί και οι κακοί ρόλοι είναι πιο γοητευτικοί. Οταν πρωτοδιάβασα το σενάριο, είπα ότι είναι ένα εξαιρετικά γραμμένο σενάριο. Οσον αφορά στον Βόσκαρη, είναι ένας διαστροφικός τύπος χωρίς συναισθηματική ρωγμή. Οπότε, μου προκάλεσε μεγάλο ενδιαφέρον να τον προσεγγίσω και να τον υποδυθώ.
Σας δυσκόλεψε η προσέγγισή του;
Με τη βοήθεια του σκηνοθέτη Λευτέρη Χαρίτου, είπαμε ότι θα προσπαθήσουμε να φτιάξουμε έναν γοητευτικό κακό. Δουλεύοντας υποκριτικά τον ρόλο, λοιπόν, κατάλαβα ότι αυτός ο άνθρωπος παίρνει ηδονή από τον πόνο των άλλων. Οσο πονάει τους άλλους τόσο ερεθίζεται.
Θα σας δούμε μέχρι το τέλος του κύκλου στη σειρά;
Οχι, θα υπάρξω σε κάποια ακόμη επεισόδια, αλλά σίγουρα ο Βόσκαρης δεν θα απασχολήσει μέχρι το τέλος της σειράς.
Ποιο θα είναι το τέλος του;
Σιγά – σιγά θα αρχίσει η πτώση του, θα αποδυναμωθεί. Ωστόσο, δεν γνωρίζω ποιο ακριβώς θα είναι το τέλος του.
Θα τον δούμε να λυγίζει;
Να αποδυναμώνεται ναι, να λυγίζει δεν νομίζω. Τουλάχιστον μέχρι το σημείο όπου βρίσκομαι και έχω διαβάσει, δεν λυγίζει. Σίγουρα, πάντως, κουβαλά τεράστια τραύματα, αλλά είναι μεγάλη ιστορία το πώς τα διαχειρίζεται.
Είναι διπλή ευτυχία αυτή η τηλεοπτική στιγμή για εσάς; Επιστρέψατε ύστερα από κάποια χρόνια και πάντα προσέχετε τις δουλειές σας…
Δεν αρέσκομαι στο να βρίσκομαι κάθε χρονιά στην τηλεόραση, θέλω και ο ρόλος και η σειρά και οι συντελεστές να έχουν κάτι να μου πουν. Δεν με ενδιαφέρει το θεαθήναι, η λεζάντα ότι βρίσκομαι στην τηλεόραση. Θέλω ό,τι κι αν κάνω να με πηγαίνει ένα βήμα μπροστά. Κι αυτό συμβαίνει με αυτήν τη σειρά. Για να είμαι ειλικρινής, σημείωνε ήδη επιτυχία η δουλειά αυτή, ήξερα πού πηγαίνω, οπότε ήμουν βέβαιος για το αποτέλεσμα.
Πώς βλέπετε τη μυθοπλασία τη φετινή σεζόν; Έντονο το στίγμα της και σε δημόσια και ιδιωτική τηλεόραση…
Θεωρώ πολύ ουσιαστικό όλο αυτό που γίνεται, δίνει δουλειά στους ανθρώπους του χώρου και φεύγουμε από τη σαβούρα των τουρκικών σίριαλ, που βλέπαμε έντονα στο παρελθόν. Πρέπει να πιστέψουμε στην ελληνική μυθοπλασία. Και οι «Αγριες Μέλισσες» έπαιξαν σπουδαίο ρόλο σε αυτήν την προσπάθεια. Ξεχώρισαν, σημείωσαν μεγαλύτερα νούμερα από τα ριάλιτι και σίγουρα βοηθούν σε αυτήν τη στροφή στο κομμάτι της τηλεόρασης. Αυτό που φοβάμαι, όμως, επειδή ακούω ότι ετοιμάζονται πάρα πολλά σίριαλ, είναι το ότι θα βγουν δουλειές πρόχειρες. Κατά τη δική μου ταπεινή γνώμη, θα ήταν καλύτερο να γίνονται λιγότερα σίριαλ με περισσότερα λεφτά, παρά να βγαίνουν πρόχειρα σίριαλ, γιατί μετά θα επιστρέψουμε σε μία προτέρα κατάσταση που δεν θα μας αρέσει. Θα ήθελα οι άνθρωποι της TV να μπουν στη διαδικασία να σκέφτονται πώς μία σειρά μπορεί να γίνει καλύτερη, πώς μπορούν να δώσουν καλύτερο υλικό ακόμη και από τις «Αγριες Μέλισσες». Πρέπει να εμπιστευτούν και νέους ανθρώπους, όπως έγινε και στις «Αγριες Μέλισσες».
Σκηνοθετικά θα κάνατε κάτι στην τηλεόραση;
Οχι, δεν με ενδιαφέρει ακόμη, κάποια στιγμή θα ήθελα να πειραματιστώ με μία ταινία στον κινηματογράφο. Υπάρχει περιθώριο έρευνας, μελέτης, στην τηλεόραση ο χρόνος πιέζει.
Θεατρικά, υπάρχουν σχέδια, έστω και στη φάση όπου βρισκόμαστε;
Αυτήν τη στιγμή είμαστε από τον Μάρτιο με κλειστό θέατρο, δεν έχουμε πάρει καμία βοήθεια και δεν βλέπουμε ούτε να ανοίγουμε ούτε να παίρνουμε βοήθεια. Αλλά για πολλούς δεν τρέχει και κάτι… Θεωρώ ότι δεν τους ενδιαφέρει. Το μόνο που μπορώ να πω είναι για το καλοκαίρι του 2021. Ηταν να κάνουμε το καλοκαίρι του 2020 τον «Φιλοκτήτη» στην Επίδαυρο. Λόγω της κατάστασης, δεν έλαβαν χώρα οι παραστάσεις και είπαν ότι θα γίνει αυτό το καλοκαίρι… Αλλά θα δούμε!