Συγκλονίζει η συνέντευξη του ενός και μοναδικού ομήρου στο τυπογραφείο στη Γαλλία, όπου μπήκαν τα αδέρφια Κουασί, χωρίς να γνωρίζουν την ύπαρξή του!
O νεαρός γραφίστας Λιλιέν Λέπερ, είχε κρυφτεί κάτω από το νεροχύτη και έδινε κρίσιμες πληροφορίες στην αστυνομία.
Συγκινημένος ο Λεπέρ ευχαρίστησε το αφεντικό του που καθυστέρησε τους τρομοκράτες και του έδωσε τον χρόνο για να κρυφτεί: «Θα ήθελα να τον ευχαριστήσω που μου έδωσε τα πολύτιμα δευτερόλεπτα που χρειαζόμουν για να κρυφτώ. Αν βρίσκομαι εδώ σήμερα είναι χάρη στο αφεντικό μου».
Ο ιδιοκτήτης του τυπογραφείου, Μισέλ Καταλανό, μόλις είδε τα αδέρφια Κουασί να μπαίνουν βαριά οπλισμένοι αποφάσισε να τους καθυστερήσει και είπε στον Λιλιέν να πάει να κρυφτεί για να γλιτώσει τουλάχιστον ο ένας από τους δύο.
Ο Λιλιέν έτρεξε να κρυφτεί κάτω από τον νεροχύτη της κουζίνας και περιγράφει τις στιγμές αγωνίας που έζησε: «Είχα κρυφτεί κάτω από το νεροχύτη και τους άκουγα που ερχόντουσαν για να ανοίξουν το ψυγείο ή για να πιούν νερό. Γρήγορα κατάλαβα ότι έπρεπε να κάνω κάτι και έστειλα ένα μήνυμα στο πατέρα μου λέγοντας του ότι είμαι κρυμμένος στον πρώτο όροφο και ότι πρέπει να ειδοποιήσει την αστυνομία».
Ο πατέρας του έδωσε το νούμερο στις ειδικές δυνάμεις της αστυνομίας και ο νεαρός γραφίστας έδινε σημαντικές πληροφορίες στην αστυνομία σχετικά με τις κινήσεις των δραστών.
Πανικό και φόβο ένιωσε ο Λεπέρ, όταν ήρθε η ώρα της επέμβασης των ειδικών δυνάμεων της αστυνομίας: «Μου είχαν πει να μην βγω από την κρυψώνα μου και καθόμουν κουλουριασμένος με τα χέρια στο κεφάλι μου για να προστατευτώ. Αλλά όταν συνειδητοποίησα η αστυνομία ήταν έτοιμη να εισβάλλει, δεν άντεξα. Ήμουν πολύ φοβισμένος και νόμιζα ότι οι αδερφοί Κουασί είχαν παγιδεύσει το κτήριο με βόμβες. Βγήκα από την κρυψώνα μου και έτρεξα».
Ο νεαρός γραφίστας κατάλαβε ότι όλα τελείωσαν όταν οι εκρήξεις και οι πυροβολισμοί σταμάτησαν: «Τότε άκουσα φωνές, τότε άνοιξε η πόρτα και είδα το φως. Με έβγαλαν έξω από ένα παράθυρο, όπου με περίμενε ένας γιατρός».
Ακόμα, ο Λέπερ δήλωσε ότι θα ήθελε να συμμετάσχει στην χθεσινή πορεία στο Παρίσι, αλλά δεν είχε τη δύναμη: «Αλλά η καρδιά μου ήταν με τους ανθρώπους. Συμπάσχω με τις οικογένειες των θυμάτων στο εβραϊκό παντοπωλείο και στο Charlie Hebdo που δεν είχαν την τύχη μου».
star.gr