Τρεις καταδίκες της Τουρκίας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Για παραβίαση του δικαιώματος στη ζωή, για παραβίαση του δικαιώματος σε μία δίκαιη δίκη και του δικαιώματος προστασίας της περιουσίας – Διαβάστε αναλυτικά τις τρεις υποθέσεις που εξέτασε το ΕΔΑΔ.

Για παραβίαση του δικαιώματος στη ζωή, για παραβίαση του δικαιώματος σε μία δίκαιη δίκη και του δικαιώματος προστασίας της περιουσίας, καταδικάσθηκε, σε τρείς υποθέσεις, η Τουρκία από το Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Η πρώτη υπόθεση ( Χαμντί Ατιμάν κατά Τουρκίας) αφορούσε την δυσανάλογη χρήση βίας που άσκησαν το πρωί της 25ης Ιουνίου 2008, εναντίον του Ατιμάν άνδρες των τουρκικών δυνάμεων ασφαλείας, κατά τη διάρκεια έρευνας στο χωριό Αρμουτντουζού για τον εντοπισμό τρομοκρατών.

Οι στρατοχωροφύλακες διέταξαν τον Ατιμάν να ακινητοποιήσει το φορτηγό στο οποίο επέβαινε και όταν αυτός δεν σταμάτησε τον πυροβόλησαν, τραυματίζοντας τον στον ισχίο. Κατόπιν έβαλαν φωτιά στο φορτηγό του.

Η ποινική έρευνα η οποία διεξήχθη για τον καταλογισμό ευθυνών στους άνδρες της τουρκικής ασφάλειας κατέληξε το 2009 στην απόφαση ότι δεν υπήρχε λόγος να διωχθούν οι στρατοχωροφύλακες.

Εξετάζοντας, σήμερα, τη προσφυγή του, το Δικαστήριο έκρινε την Τουρκία ένοχη για παραβίαση του δικαιώματος στη ζωή καθώς και για ελλιπή έρευνα, αλλά δεν επιδίκασε αποζημίωση δεδομένου ότι ο προσφεύγων δεν είχε υποβάλλει σχετικό αίτημα.

Η δεύτερη υπόθεση (Τσεβάτ Σοϊζάλ κατά Τουρκίας) αφορούσε, τις καταχρηστικές συνθήκες κάτω από τις οποίες ο Σοϊζάλ συνελήφθη τον Ιούλιο του 1999 στην Μολδαβία, εκδόθηκε στην Τουρκία, δικάστηκε και καταδικάσθηκε σε 18 χρόνια και εννέα μήνες φυλακή τον Ιούνιο του 2002, με την κατηγορία ότι ήταν ο δεύτερος τη τάξει στο ΡΚΚ, που θεωρείται τρομοκρατική οργάνωση στην Τουρκία, στις ΗΠΑ και στην ΕΕ.

Αφέθηκε ελεύθερος τον Νοέμβριο του 2008 με περιοριστικούς όρους και μετέβη στην Γερμανία, όπου ζούσε η οικογένειά του και παραμένει μέχρι σήμερα.

Στην προσφυγή του, ενώπιον του Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, υποστήριξε ότι, στην περίπτωση του είχε υπάρξει παραβίαση του δικαιώματος σε μία δίκαιη δίκη, δεδομένου ότι:

  1. Η καταδίκη του βασίσθηκε σε υποκλαπείσες τηλεφωνικές συνομιλίες του, οι οποίες έγιναν χωρίς να υπάρχει δικαστικό ένταλμα.
  2. Τα τουρκικά δικαστήρια δεν δέχθηκαν να του δώσουν αντίγραφο των συνομιλιών αυτών, προκειμένου να ετοιμάσει την απολογία του.
  3. Παρά τα επανειλημμένα αιτήματα του, τα δικαστήρια αρνήθηκαν να καλέσουν για εξέταση κατ” αντιπαράσταση μάρτυρες που είχαν δώσει στις αρχές στοιχεία σε βάρος του, μεταξύ των οποίων σύμφωνα με την Άγκυρα ήταν και ο ηγέτης του ΡΚΚ Αμπντουλάχ Οτζαλάν.

Το Δικαστήριο αποδέχθηκε τους ισχυρισμούς του, καταδίκασε την Τουρκία για παραβίαση του δικαιώματος σε μία δίκαιη δίκη και την υποχρέωσε να καταβάλλει στον Σοϊζάλ 7.500 ευρώ για ηθική βλάβη και να πληρώσει 2.500 ευρώ για τα δικαστικά έξοδα.

Η τρίτη υπόθεση (Μαχμούτ Σεζέρ κατά Τουρκίας) αφορούσε την άρνηση οικοδόμησης σε οικόπεδο 338 τ.μ του Σεζέρ, από τις τουρκικές αρχές, με το αιτιολογικό ότι το οικόπεδο του βρίσκονταν σε χώρο πρασίνου.

Το Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, αποδέχθηκε το γεγονός ότι, εξαιτίας αυτής της άρνησης, δεν μπόρεσε να απολαύσει την περιουσία του, καταδίκασε την Τουρκία για παραβίαση του δικαιώματος προστασίας της περιουσίας και την υποχρέωσε να καταβάλει στον προσφεύγοντα 10.000 ευρώ για ηθική βλάβη, επιφυλασσόμενο να καθορίσει, με νέα του απόφαση, το ύψος της αποζημίωσης για την ζημία που υπέστη στην περιουσία του ο Σεζέρ.

Πηγή

Exit mobile version