Μητέρα έγραψε αυτό το γράμμα προς την κόρη της για να το διαβάσει όταν θα έχει μεγαλώσει…
Αγαπητή μου κόρη,
Τη μέρα που θα δεις ότι γερνάω, σε παρακαλώ να είσαι υπομονετική, αλλά πάνω από όλα, προσπάθησε να καταλάβεις τι περνάω. Εάν όταν μιλάμε, επαναλαμβάνω το ίδιο πράγμα χιλιάδες φορές, μην με διακόπτεις για να πεις: » Είπες το ίδιο πράγμα λίγο πριν»… Απλά άκου, σε παρακαλώ.
Προσπάθησε να θυμηθείς τις στιγμές που ήσουν μικρή και σου διάβαζα την ίδια ιστορία κάθε βράδυ, μέχρι να πέσεις για ύπνο.
Όταν δεν θα θέλω να κάνω μπάνιο, μην νευριάσεις μαζί μου και μην με προσβάλλεις. Θυμάσαι όταν έπρεπε να τρέχω από πίσω σου για να σε βάλω για μπάνιο όταν ήσουν μικρό κοριτσάκι;
Όταν δεις πόσο άγνοια έχω όσον αφορά τις καινούργιες τεχνολογίες, δώσε μου χρόνο να μάθω και μην με κοιτάς με αυτό το βλέμμα… Θυμήσου, γλυκιά μου, σου έμαθα υπομονετικά να κάνεις τόσα πράγματα, όπως να τρως σωστά, να ντύνεσαι, να χτενίζεις τα μαλλιά σου και να αντιμετωπίζεις τις καθημερινές δυσκολίες της ζωής…
Τη μέρα που θα δεις να έχω μεγαλώσει, σου ζητάω να είσαι υπομονετική, αλλά πάνω από όλα να προσπαθήσεις να καταλάβεις τι περνάω.
Εάν χάνω ανά στιγμές το θέμα συζήτησης, δώσε μου το χρόνο να θυμηθώ και αν δεν μπορώ μην γίνεσαι πιεστική, ανυπόμονη και αλαζονική. Απλά να ξέρεις στην καρδιά σου πως το πιο σημαντικό πράγμα για μένα είναι να είμαι μαζί σου.
Και όταν τα γερασμένα και κουρασμένα πόδια μου δεν με βοηθούν να μετακινούμαι όπως παλιά, δώσε μου το χέρι σου όπως εγώ σου προσέφερα το δικό μου στα πρώτα σου βήματα. Όταν έρθουν αυτές οι μέρες, μην νιώσεις στεναχώρια.
Απλά να είσαι δίπλα μου και να με καταλαβαίνεις, καθώς πλησιάζω στο τέλος της ζωής μου. Θα σε αγαπάω και θα σε ευχαριστώ για όλες τις στιγμές που μοιραστήκαμε. Με ένα μεγάλο χαμόγελο και την τεράστια αγάπη που πάντα ένιωθα για σένα, απλά θέλω να πω πως σε αγαπώ… πολυαγαπημένη μου κόρη.