Στο νοσοκομείο, βγάλαν φωτογραφίες με το μωρό τους, που το ονόμασαν Carter και τις ανέβασαν στα social media.
“Δεν υπάρχει πρόβλημα να δείχνεις φωτογραφίες με μωρά. Είναι τα μωρά σου και θα είναι για πάντα,» είπε η Brittany.
Η αιτία είναι θνησιγένεια και όχι αποβολή όταν η εγκυμοσύνη είναι μετά τις 20 εβδομάδες. Σύμφωνα με τα στατιστικά στις ΗΠΑ υπάρχουν 24,000 τέτοιες περιπτώσεις το χρόνο.
Η Brittany αποφάσισε ότι ήθελε να κάνει κάτι να βοηθήσει άλλους που έχουν υποστεί παρόμοια απώλεια με εκείνη.
Μαζί με την ξαδέρφη της, Amber, που έχασε τραγικά δύο παιδιά με αυτόν τον τρόπο, η Brittany δημιούργησε το 3angelbabies.com. Στο site αυτό και οι 2 γυναίκες μοιράστηκαν τις ιστορίες τους ελπίζοντας ότι θα ανακουφίσουν άλλους που έχουν περάσει παρόμοια περιστατικά.
“Κάποιες μητέρες έχουν πει ότι λόγω των ιστοριών μας, νιώθουν ότι επιτέλους μπορούν να μιλήσουν για τις δικές τους ιστορίες,» λέει η Brittany.
“Δεν θα ξεχάσω τη στιγμή που τον είδα… ήταν τόσο μικρός. Ξεκίνησα αμέσως να κλαίω όταν τον είδα. Είναι ένα συναίσθημα που δεν περιγράφεται. »
Τις επόμενες βδομάδες, το ζευγάρι έφτιαξε το παιδικό δωμάτιο για το αγοράκι που περίμενε. Είχαν καταλήξει και στο όνομα. Carter θα το ονόμαζαν.
Όλα πήγαιναν μια χαρά, μέχρι που στις 36 εβδομάδες άρχισε να νιώθει άρρωστη και να έχει παράξενες συσπάσεις. Επίσης παρατήρησε ότι το μωρό της είχε αρκετή ώρα ακούνητο.
Η Brittany θυμάται επίσης πόσο άλλαξε και η συμπεριφορά του σκυλιού της εκείνη τη περίοδο.
“Η Bella συμπεριφερόταν πολύ παράξενα. Προχωρούσε στο σπίτι σαν να έτρεμε από φόβο. Τώρα που τα σκέφτομαι σίγουρα είχε καταλάβει ότι κάτι δεν πήγαινε καλά.»
Όταν πήγε για να δει τι συμβαίνει, τα νέα τη σόκαραν: το μωρό της είχε πεθάνει.
“Είδα το μωρό μου ακίνητο και μετά άκουσα τα πιο τρομακτικά λόγια της ζωής μου, “Brittany, δεν έχει παλμό.’»
Δεν πρόκειται να την ξεχάσει ποτέ εκείνη τη στιγμή.
“Τον κράτησα στην αγκαλιά μου, μετά τον έδωσα στον άντρα μου και τον φιλήσαμε και οι 2 στα μάγουλα και του είπαμε πόσο τον αγαπάμε. Βγάλαμε και φωτογραφίες και χαίρομαι πολύ που το κάναμε γιατί τις κοιτάω σχεδόν κάθε μέρα.»
“Όταν τέλειωσε η κηδεία, είπαμε το τελευταίο αντίο στο Carter.»
Αλλά η Brittany λέει ότι είναι μία σκέψη που την ανακουφίζει: «Ο Θεός κρατάει το παιδί μου και είναι μια χαρά.»
Τώρα το ζευγάρι προσπαθεί να ξανακάνει παιδί, αλλά δεν θα ξεχάσουν ποτέ τον μικρό Carter.
“Κανένα μωρό δεν θα μπορέσει να γεμίσει το κενό που άφησε ο Carter όμως ξέρω ότι η καρδιά μου έχει ένα σημείο που μόνο ένα μωρό μπορεί να γεμίσει. Γεννήθηκα για να γίνω μητέρα και ο άντρας μου θα γίνει ένας καταπληκτικός πατέρας!
pestomou.info