Η μάνα μου λέει με έβλεπε στον δρόμο και δεν μου έδινε σημασία!! Εδώ και 2 χρόνια είναι και εκείνη Φυλακή!!
Άκουγε τον 12ο Πίθηκο, έναν τραγουδοποιό απ΄ τη Θεσσαλονίκη της hip hop. Ανέβαζε τραγούδια του στον τοίχο του στο Facebook, ανέβασε τη «μοναξιά στο πεζοδρόμιο»…
«Κοίταξες ποτέ στα μάτια ένα αδέσποτο σκυλί
Για να δεις τη μοναξιά τι πάει να πει
Να σε μυρίσει θέλει όχι να επιτεθεί
Δε θα σε δαγκώσει αγάπη ψάχνει όχι για φαΐ
Φαΐ μπορεί να βρει και μέσα στα σκουπίδια
Μα αν πάρει αγάπη η ζωή του δεν θα είναι ίδια
Κι όταν πληγώνεται, πληγώνεται βαθιά
Γιατί αντί για αγάπη συνήθως παίρνει κλωτσιά…»…
Είναι σφιγμένος, όπως διαβάζουμε στο rodiaki.gr,καχύποπτος έχει θυμό την ώρα που τον πλησιάζω δίπλα στο δικηγόρο του τον Στέλιο Αλεξανδρή. Και σε λίγα λεπτά δακρύζει, έτσι με τα χέρια πίσω μέσα στις χειροπέδες, μια ζωή στις χειροπέδες, στο πεζοδρόμιο, στη μοναξιά που έχει το πεζοδρόμιο.
Ο Κυριάκος και η αδελφή του κατηγορούνται ότι σκότωσαν τη γιαγιά τους και πήραν απ΄ το σπίτι της μια τηλεόραση, τόσο επίμονα την πήραν, τόσο άμεσα για να πουληθεί, για να γίνει χρήματα. Τα χρήματα έλειψαν σ΄ αυτή τη ζωή κι από τους δυό, αλλά πιο πολύ τους έλειψε η φροντίδα κι η αγάπη. Η μάνα τους στη φυλακή απ΄ όπου μπαινοβγαίνει χρόνια τώρα, οι μπαμπάδες διαφορετικοί, δυό γιαγιάδες η μία του πατέρα του Κυριάκου, και η άλλη της μάνας του- η Ουρανία Γερόλυμου- που χάθηκε τόσο άδικα το βράδυ της Δευτέρας. Όλα ήταν άδικα για όλους τους. Όλοι τους θύτες και θύματα μαζί.
Ήταν το χρονικό μιας προαναγγελθείσας καταστροφής που ήρθε τελικά. Μιας οικογενειακής τραγωδίας. Ένας κύκλος ήταν. Τα παιδιά που δεν μεγάλωσαν σε ένα υγιές πλαίσιο, κι οι …στυλοβάτες που ήταν ή στη φυλακή ή ανήμποροι να σηκώσουν το φορτίο.
Πλήρης απουσία οικογενειακού περιβάλλοντος, καθόλου οριοθέτηση, κι η Πολιτεία απούσα όπως πάντα. Το βλεπες πως η τραγωδία θα ερχόταν. Όταν ένα παιδί δεν μαθαίνει μία γλώσσα πως του ζητάς να τη μιλήσει άπταιστα; Υπάρχει ένας θάνατος και γι’ αυτόν τα δύο αδέλφια προφυλακίστηκαν την Παρασκευή. Η Δικαιοσύνη θα συνεχίσει το έργο της, ο θάνατος είναι θάνατος δεν υπάρχουν ελαφρυντικά. Ο Κυριάκος όμως κι η αδελφή του ζούσαν το δικό τους αδιέξοδο απ΄ τη στιγμή που γεννήθηκαν. Ήταν κι αυτοί πεθαμένοι και δεν το ήξεραν.
Τι μπορούν να κάνουν οι άνθρωποι για μια δόση σε μια θολή στιγμή, δεν μπορείς να καταλάβεις…
Κυριάκο με τη μητέρα σου μίλησες;
Είμαι υποχρεωμένος να σου πω;
Όχι μόνο αν θέλεις.
(Καμιά απάντηση)
Σκέφτομαι τι σου συνέβη, πώς ήρθαν έτσι τα πράγματα, πως βρέθηκες τώρα σ’ αυτή τη θέση!
(Καμιά απάντηση).
Από πότε έχεις να μιλήσεις μαζί της;
Είναι φυλακή. Πώς να της μιλήσω; Έχω ενάμιση χρόνο.
Όλα αυτά τα χρόνια σε έβλεπε;
Από έξι μηνών με πήρε ο πατέρας μου, με μεγάλωσε η γιαγιά μου, αυτή μια ζωή φυλακές έβγαζε. Δεν την έχω ζήσει.
Δεν είχες φροντίδα δηλαδή.
Ο πατέρας μου μια χαρά με φρόντιζε.
Αν μπορούσες να της μιλήσεις αυτή τη στιγμή τι θα της έλεγες;
(Σκέφτεται)… Τίποτα. Δεν την ενδιέφερα ποτέ. Με είδε πριν πολλά χρόνια σ΄ ένα σούπερ μάρκετ, δεν με γνώρισε καν.
Σε μεγάλωσε η μητέρα της, η γιαγιά σου;
Ο πατέρας μου με μεγάλωσε και η μάνα του.
Ο θείος σου είπε ότι κι εσένα σε μεγάλωσε αυτή η γιαγιά!
Μήπως μπέρδεψε τις γιαγιάδες;
Στην πραγματικότητα δεν είχες κανέναν!
Είχα τον πατέρα μου. Η μητριά μου έχει πεθάνει και ο πατέρας μου μεγαλώνει τώρα άλλα δυό παιδάκια. (Δακρύζει)
Με τη γιαγιά την Ουρανία βρισκόσουν συχνά;
Μόνο αν χτυπούσε το τηλέφωνο. Πριν τρεις εβδομάδες με φώναξε και της έκοψα τα σταφύλια από την κληματαριά. Από την αυλή, δεν μπήκα μέσα. Τεσσερισήμισι μήνες είχα να πάω στο σπίτι της.
Στην Αστυνομία παραδέχτηκες στην αρχή ότι τη σκότωσες εσύ και μετά το πήρες πίσω!
Ήθελα να προστατεύσω την αδελφή μου και τα πήρα όλα πάνω μου. Όχι, για μια τηλεόραση να σκοτώσω; Τα πήρα όλα πάνω μου, κι αυτή δεν γύρισε να κοιτάξει, να πει κάτι. Μ’ έφτυσε μέσα στο Τμήμα. Εγώ φταίω που ασχολήθηκα για να φανεί σαν διάρρηξη…
Δηλαδή το ‘κανε η αδελφή σου;
Δεν λέω ότι η αδελφή μου είναι φονιάς. Εκεί μέσα έγινε ένα ατύχημα.
Τι σχέσεις είχαν η αδελφή σου με τη γιαγιά σου;
Πάντα τσακωμοί, πάντα για τα λεφτά…
Εσύ είχες δουλειά, δούλευες αυτό τον καιρό;
Ναι, δούλευα σε μια λέσχη. Είχα ξεκινήσει από ξυλουργός, αλλά πολλές ώρες, λίγα λεφτά… Δούλεψα και σε βενζινάδικο μια εποχή. Τώρα στη Λέσχη τα λεφτά ήταν καλά.
Θα πρέπει να αισθάνεσαι θυμό που η ζωή για σένα δεν ήταν όπως των άλλων παιδιών…
Όχι, δεν έχω κακία ούτε για τη μάνα μου, ούτε για κανέναν. Ψαχνόμουν να δώσω χρήματα στον πατέρα μου, χαρτζιλίκι, άνεργος είναι κι αυτός.
Εκείνη τη στιγμή έρχεται ο πατέρας του Κυριάκου, κι ο Κυριάκος του ζητάει να τον φιλήσει!
«Φίλησέ με…» του λέει. Και κλάψανε μαζί.
« Πατέρα, ό,τι και να σου πουν εγώ δεν είμαι φονιάς…».
Λίγο μετά ο Κυριάκος 26 ετών, κι αδελφή του 29 ετών προφυλακίστηκαν για το φόνο της γιαγιάς τους. Για την τηλεόραση θα εξεταστούν σε επόμενη χρονική περίοδο.
Ο πατέρας του μου λέει ότι ο γιός του του έδινε χαρτζιλίκι, πως και την καρδιά του να του ζητούσε θα την έδινε. «Κι εγώ τώρα δεν θα ΄χω να του στείλω στη φυλακή ένα πακέτο τσιγάρα, μια τηλεκάρτα να πάρει τηλέφωνο…»…
Στον τοίχο του Κυριάκου ο σύνδεσμος που ανέβασε συνεχίζει το τραγούδι:
«Nιώθω σαν παιδί που ζει ανάμεσα σε θηρία
Και θέλουν να τον κατασπαράξουν με μανία
Και έχω κλειστεί στον εαυτό μου για καιρό
Προσπαθώ να καταλάβω πριν να τρελαθώ
Τι σε κάνει τόσο άσχημη μέσα σου, απορώ…»…