Για την ανείπωτη τραγωδία που «χτύπησε» την οικογένεια του μίλησε πρώτη φορά ο τραγουδιστής της country, Ράντι Ρότζερς.
Ο καλλιτέχνης έχασε στις αρχές Ιουνίου την μόλις έξι ημερών κορούλα του, βυθίζοντας την οικογένεια του στον πόνο.
Ένα μήνα μετά, ο Ράντι Ρότζερς σε συνέντευξη του στο περιοδικό «People», εξήγησε τα αίτια της τραγωδίας:
«Έχω άλλα δυο παιδιά, την 5χρονη Ιζαμπέλ και τον 21 μηνών Ρίβερ που έχουν τα ανοιχτά μου μαλλιά. Η γυναίκα μου Τσέλσι ήθελε πολύ ένα μωρό με σκούρα μαλλιά όπως τα δικά της. Όταν λοιπόν γεννήθηκε η κόρη μας Ράμερ το όνειρο μας έγινε πραγματικότητα, καθώς είχε το χρώμα μαλλιών που θέλαμε! Ήμασταν τόσο ευτυχισμένοι! Πιστεύαμε πως ήταν ένα υγιές μωρό. Μοιραστήκαμε τα χαρμόσυνα νέα με φίλους, και ανεβάσαμε την φώτο της στα social media».
Ωστόσο η ευτυχία τους δεν κράτησε για πολύ, αφού όπως λέει ο τραγουδιστής, «η Ράμερ δεν μπορούσε να φάει, ούτε να ξυπνήσει. Ήταν μονίμως βυθισμένη σε λήθαργο και δεν άνοιγε ποτέ τα μάτια της. Οι νοσοκόμες και οι γιατροί μας είπαν πως πολλά μωρά μετά την γέννηση τους δεν ανοίγουν τα μάτια τους επειδή πιστεύουν πως βρίσκονται ακόμα στην κοιλιά της μαμάς τους. Αυτό μπορεί να κρατήσει μια μέρα».
Το νεογέννητο κοριτσάκι τους όμως δεν ξυπνούσε με τίποτα, με αποτέλεσμα οι γιατροί να θορυβηθούν και να την υποβάλλουν σε εξετάσεις:
«Σκιζόταν η καρδιά μας από τον πόνο να την βλέπουμε να της κάνουν εξετάσεις και να μην ξέρουμε τι έχει. Της βάλαμε ορό για να τρέφεται αλλά έπειτα σταμάτησε να αναπνέει και χρειάστηκε μηχανική υποστήριξη».
Τελικά η διάγνωση ήταν NKH (nonketotic hyperglycinemia), μια σπάνια γενετική διαταραχή που επηρεάζει περίπου ένα στα 66.000 νεογέννητα στην Αμερική κάθε χρόνο και δεν έχει θεραπεία. Επηρεάζει τον εγκέφαλο προκαλώντας επιληψία, δυσκολία στην αναπνοή και στην τροφή, μυϊκή χαλαρότητα και λήθαργο.
Όπως εξηγεί ο τραγουδιστής, τόσο εκείνος όσο και η σύζυγός του είχαν το ίδιο ελαττωματικό γονίδιο, το οποίο έτυχε να κληρονομήσει η έξι ημερών κορούλα τους, τονίζοντας πως οι πιθανότητες να συμβεί κάτι τέτοιο είναι αστρονομικές:
«Μετά από τον θάνατο της κόρης μας, γνωρίζοντας πως κουβαλάμε το εν λόγω γονίδιο, χαίρομαι γιατί δεν θα χρειαστεί να συμβεί κάτι παρόμοιο στα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας μας, και γι΄αυτό ευγνωμονώ την επιστήμη».
Μάλιστα τονίζει πως αυτό που τους συνέβη, δεν θα τους εμποδίσει από το να αποκτήσουν κι άλλα παιδιά:
«Απλά την επόμενη φορά θα πρέπει να κάνουμε εξωσωματική γονιμοποίηση, ενώ πριν από την εμφύτευση του γονιμοποιημένου ωαρίου, θα πρέπει να κάνουμε επίσης γενετικό έλεγχο και γενετική εξέταση».
star.gr