«Ακόμα και στο σπίτι, είμαι μόνος. Κάθομαι στο δωμάτιό μου και κλαίω μερικές φορές.Είναι τόσο δύσκολο να κάνω φίλους … Μερικές φορές περπατάω γύρω από τη γειτονιά μου τη νύχτα, απλά ελπίζοντας να βρω κάποιον να μιλήσω, αλλά μάταια … καταλήγω πάλι στο σπίτι».
Αυτά είναι τα λόγια του διάσημου θρύλου τη ποπ Μάικλ Τζάκσον σε μια συνέντευξη του, αναφερόμενος στα παιδικά του χρόνια. Όπως έχει εξομολογηθεί ο ίδιος, πέρασε δύσκολα σαν παιδί, καθώς είχε κακοποιηθεί σωματικά και ψυχικά από τον πατέρα του. Πάντα έκανε γκριμάτσες όταν αναφερόταν στον πατέρα του, καθώς τον κατηγορούσε ότι του στέρησε την αθωότητα των παιδικών του χρόνων, γεμίζοντας τον με φόβο, εφιάλτες και πόνο, ενώ σε μια τηλεοπτική του εμφάνιση κάλυψε το πρόσωπο του και ξέσπασε σε κλάματα όταν έφερε στο μυαλό τις εικόνες από τις «ευχάριστες» οικογενειακές στιγμές.
Ο Μάικλ Τζάκσον γεννήθηκε στο Γκάρι της Ιντιάνα στις 29 Αυγούστου του 1958 και ήταν το έβδομο από τα εννιά παιδιά της οικογένειας. Από πολύ νεαρή ηλικία, ο πατέρας του Τζόζεφ Γουόλτερ τον κακοποιούσε σωματικά και ψυχικά. Ο αδερφός του Μάικλ, Μάρλον, σε μια σοκαριστική περιγραφή είχε αναφέρει ένα περιστατικό όπου ο πατέρας τους, είχε αρπάξει τον Μάικλ από το πόδι, τον είχε γυρίσει ανάποδα και τον γρονθοκοπούσε στην πλάτη και τους γλουτούς.
Άλλο περιστατικό που έχει γίνει γνωστό είναι ότι ο πατέρας τους, που ήταν και μάνατζερ του συγκροτήματος «The Jacksons 5», υπέβαλλε τα παιδιά σε ατελείωτες και αδιάκοπες πρόβες. Πάντα παρακολουθούσε τις πρόβες κρατώντας στο χέρι του ένα λουρί απειλώντας τους ,«εάν δεν τα κάνετε σωστά σας τσάκισα».
Όπως έχει αναφέρει σε προσωπική του συνέντευξη ο βασιλιάς της πόπ, κατά τη διάρκεια της πρόβας εάν κάτι δεν πήγαινε καλά, ο πατέρας τους τους έδενε πολύ σφιχτά με ένα λουρί και τους μαστίγωνε! Επίσης, δεν συνήθιζε να φωνάζει τα παιδιά με τα ονόματά τους, αλλά με παρατσούκλια που τόνιζαν κάποιο διακριτικό χαρακτηριστικό της εμφάνισης τους.
Για παράδειγμα, τον Μάικλ Τζάκσον ο πατέρας του συνήθιζε να τον αποκαλεί «μεγάλη μύτη». Το ταλέντο του μικρού Μάικλ ξεχώριζε από τότε.
Σύμφωνα με τον αδερφό του Μάικλ, Τίτο, ο Μάικλ Τζάκσον ήταν πολύ γρήγορος και απέφευγε με κάθε τρόπο το ξύλο από τον πατέρα του. «Ο πατέρας μας προσπαθούσε να τον χτυπήσει με τη ζώνη, αλλά εκείνος ήταν πολύ γρήγορος και δεν τον πετύχαινε πολλές φορές. Ο Μάικλ χόρευε γύρω του και εκείνος κουραζόταν και σταμάταγε μετά από κάποιες αποτυχημένες προσπάθειες.
Αλλες φορές ο Μάικλ έτρεχε μέσα στο σπίτι και κρυβόταν κάτω από το κρεβάτι ή κάτω από το τραπέζι για να μην τον βρει ο πατέρας και τον χτυπήσει». Ένα βράδυ που ο Μάικλ κοιμόταν στο δωμάτιο του και είχε αφήσει το παράθυρο του ανοιχτό, ο πατέρας του φορώντας μια τρομακτική μάσκα, σκαρφάλωσε στο δωμάτιο, μπήκε από το παράθυρο και άρχισε να φωνάζει και να ουρλιάζει. Αυτό το περιστατικό τραυμάτισε την παιδική ψυχή του τραγουδιστή, ο οποίος για αρκετά χρόνια αργότερα έβλεπε εφιάλτες, ότι τον απαγάγουν από το δωμάτιο του.
Παρόλα αυτά, ο πατέρας του ισχυρίστηκε ότι αυτό ήταν ένα «μάθημα» για να μην αφήνει το παιδί του το παράθυρο ανοιχτό, καθώς ήταν επικίνδυνο. Όσον αφορά στους ξυλοδαρμούς, ο Τζο Τζάκσον, σε μια δημόσια εμφάνιση του μετά τον θάνατο του γιου του, υποστήριξε ότι δεν επρόκειτο για μαστίγωμα, αλλά ήταν ένα συνηθισμένο μέσο διαπαιδαγώγησης που χρησιμοποιούσαν οι μαύροι στην ανατροφή των παιδιών τους.
«Δεν μετανιώνω για το ξύλο που έφαγαν. Αυτό τους κράτησε έξω από τη φυλακή και τους έκανε καλύτερους ανθρώπους», είχε πει χαρακτηριστικά.
Ο διάσημος τραγουδιστής με σε μία εκ βαθέων εξομολόγηση στην εκπομπή της Όπρα Γουίνφρει το 1993, περιέγραψε αναλυτικά τις σκηνές βίας και τις καταστάσεις που είχε αντιμετωπίσει ως παιδί.
Ανάμεσα σε άλλα είπε ότι συχνά έκλαιγε επειδή ένιωθε αφόρητη μοναξιά και δυστυχία και πως κάποιες φορές έκανε εμετό και μόνο στη θέα του πατέρα του. Σε επόμενη συνέντευξή του το 2003, ο Μάικλ είχε και πάλι αναφερθεί στην κακοποίηση που είχε υποστεί ως παιδί, ενώ κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια των περιγραφών, κάλυψε με τα χέρια του το πρόσωπό του και άρχισε να κλαίει.
Δυστυχώς ακόμα και μέχρι τον θάνατό του, ο βασιλιάς της ποπ δεν μπόρεσε ποτέ να συγχωρήσει τον πατέρα του για αυτό τον πόνο που του προκάλεσε και θεωρούσε ότι είχε καταστρέψει την παιδική του ηλικία και ευθυνόταν για τον πόνο που ένιωθε. Η μόνη ηλιαχτίδα φωτός στην παιδική του ηλικία ήταν η μητέρα του, με την οποία είχε πολύ καλή σχέση και η οποία τον στήριζε σε κάθε δύσκολη στιγμή της ζωής τους.
Η Κάθριν Τζάκσον ήταν μια δυναμική γυναίκα που υποστήριζε πάντα τα παιδιά και δεν δίσταζε να σηκώσει το ανάστημα της απέναντι στο σύζυγό της. Στην περίπτωση του Μάικλ όμως, η ζημιά στη ψυχολογία του είχε γίνει και δεν κατάφερε να την αποτρέψει.