Ότι και να πεις σε αυτή την μητέρα είναι λίγο. Όσες ευχές και όση αγάπη και να της δώσεις, δεν πρόκειται να καταλάβεις ποτέ τον πόνο της. Σήμερα το απόγευμα, ο 12χρονος γιος μου ζήτησε να πάμε στο μνήμα του Παντελή.
Και τον πήγα. Εκεί αντικρίσαμε δυο νέα παιδιά, να πίνουν μπύρα και να καπνίζουν κλαίγοντας μπροστά από το μνήμα του Παντελή. Ο ένας, άναψε ένα τσιγάρο και το έβαλε πάνω στο μάρμαρο του τάφου του Παντελή. “Κάπνιζαν μαζί”. Όταν το τσιγάρο έφτασε στην γόπα, σηκώθηκε, μάζεψε τις στάχτες και το πέταξε στο φρεάτιο δίπλα. Πονούσαν τα δυο παλικάρια που ήταν εκεί. Στεναχωρήθηκε και ο μικρός μου, που ήταν μπροστά στο μνήμα του Παντελή.
Αλλά αυτή η μάνα; Σήμερα το πρωί δυόμισι μήνες μετά, βρήκε το κουράγιο να ανεβάσει μια φωτογραφία στο προσωπικό της προφίλ στο facebook. Και ανατρίχιασε τους πάντες. Το νόημα της εικόνας ήταν εξωφρενικά δυνατό. Και το μήνυμα σπαρακτικό.
Μόνο τον Θεό φοβόμαστε κα Αθηνά. Μόνο…
Καλή δύναμη και καλό κουράγιο στον γολγοθά σας. Ο Σταυρός που κουβαλάτε είναι βαρύς και ο αγώνας μακρύς…
