Ο ανατρεπτικός ρόλος της στο σανίδι και οι σκέψεις για να μεταναστεύσει με τον σύντροφό της στο εξωτερικό
Λεσβιακές σκηνές σε θεατρική παράσταση, με πρωταγωνίστρια τη Μαρία Ιωαννίδου! Η ηθοποιός, η οποία παίζει στο έργο «Οι δούλες» του Ζαν Ζενέ στο θέατρο «Ελπίδας», υποδύεται μια γυναίκα που κάνει έρωτα με μια ομόφυλή της, η οποία, μάλιστα, είναι και… αδελφή της.
ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΛΚΙΝΟΟ ΜΠΟΥΝΙΑ
«Δεν έχω κανένα πρόβλημα να ενσαρκώσω έναν τέτοιο ρόλο, όταν έχει συναισθηματικό υπόβαθρο και δεν είναι χυδαίος. Πόσο, μάλιστα, όταν μια λεσβιακή σχέση είναι απόλυτα δικαιολογημένη από την εξέλιξη του έργου» δηλώνει η ηθοποιός στην «Espresso».
Παρακολουθώντας την παράσταση, σε σκηνοθεσία του Μανόλη Δεστούνη, διαπιστώσαμε ότι η Μαρία Ιωαννίδου και η Ράνια Πρέβεζα, οι οποίες ενσαρκώνουν τις αδελφές υπηρέτριες Σολάνζ και Κλερ, αντίστοιχα, επιδίδονται με πολύ εκφραστικό τρόπο σε ένα τελετουργικό παιχνίδι αλλαγής ταυτότητας, προσπαθώντας να απαλλαγούν από τον καταπιεστικό ζυγό της κυρίας τους (την οποία υποδύεται η Λίλιαν Παναγιωτοπούλου). Μέσα σε αυτό το κλίμα της φαντασίωσης και της τρέλας -και ενώ είναι μαζί στο ίδιο κρεβάτι σε μια σοφίτα, χωρίς να έχουν επικοινωνία με τον πραγματικό, έξω κόσμο- αναπτύσσουν μεταξύ τους μια κοινή ερωτική ζωή.
Δύο γυναίκες
«Η σχέση των δύο γυναικών δεν έχει τίποτα το χυδαίο και η ανάγκη της φύσης τους που θέλει να εκτονωθεί τις οδηγεί στο λεσβιακό. Πέρα από τον ρόλο και προσωπικά δεν είμαι εναντίον σε μια τέτοια σχέση, όταν βασίζεται στο συναίσθημα και δεν προκαλεί τους άλλους» προσθέτει η Μαρία Ιωαννίδου.
Η ηθοποιός, χορεύτρια και δασκάλα χορού μάς αποκάλυψε ότι μαζί με τον σύντροφό της, Δημήτρη Κρητικό, σκέφτονταν σοβαρά να φύγουν για το εξωτερικό. «Η σημερινή Ελλάδα μάς πληγώνει πολύ. Λέμε να πάμε ή στην Αστόρια στη Νέα Υόρκη, όπου μου έχουν κάνει πρόταση να παραδίδω μαθήματα γυμναστικής και ελληνικών χορών, ή στην Αντίς Αμπέμπα της Αιθιοπίας, την οποία ο Δημήτρης γνωρίζει καλά, αφού έχει γεννηθεί εκεί» μας εξομολογείται η Ιωαννίδου.
«Εφυγε» ο Πίπης της
Τις τελευταίες μέρες η ηθοποιός ζει ένα βουβό δράμα, καθώς «έχασε» τον Πίπη, το πολυαγαπημένο της σκυλάκι σε ηλικία 14 χρόνων. «”Εφυγε” από καρκίνο και η απουσία του είναι τεράστια, αφού ο Πίπης μου ήταν για μένα το “παιδί” που δεν έκανα. Ηταν ένα κανισάκι -ανθρωπόσκυλο όπως λέω εγώ- και δεν με νοιάζει αν αυτό μπορούν να το καταλάβουν οι άλλοι.
Οταν έκανα χημειοθεραπείες, ήταν πάντα κάτω από το κρεβάτι μου και κάποια στιγμή, που ήμουν σε κακό χάλι, άρχισε να γαβγίζει ασταμάτητα κι έτσι ειδοποιήθηκε μια γειτόνισσά μου και ήρθε να με βοηθήσει. Από τη στενοχώρια μου για την απώλειά του έχουν αρχίσει και πέφτουν τα μαλλιά μου» εξομολογείται η ίδια στην «Espresso».