Είναι… γιαπωνέζικο και χαρακτηρίστηκε ως «ιδιοφυές στα όρια του απίστευτου»
Η Βίβλος του Ουίσκι, από τον Τζιμ Μάρεϊ, αποτελεί τον παγκόσμιο οδηγό για τα κορυφαία ουίσκι και κάθε χρόνο ο Βρετανός δημοσιογράφος βγάζει το δικό του πόρισμα, για τη συγκεκριμένη κατηγορία ποτών.
Το αξιοπερίεργο όμως, δεν είναι το πώς κατάφερε ένα ιαπωνικό ουίσκι, που παράγεται από το 1923, να σκαρφαλώσει στην κορυφή. Απορία προκαλεί το πώς κατάφερε η τεράστια βιομηχανία της Σκωτίας να μην έχει ούτε έναν εκπρόσωπο στους πρώτους πέντε. Κι όλα αυτά, παρά το γεγονός, πως το Old Pulteney’s 21 και το Glenmorangie Ealanta αναδείχθηκαν νικητές το 2012 και το 2014 αντίστοιχα. Για τον Μάρεϊ, τέτοια «επιδρομή» από υψηλής ποιότητας παραγωγούς της Ανατολής, θα πρέπει να αποτελέσει καμπανάκι για όλους τους Βρετανούς παραγωγούς.
Πάντα σύμφωνα με το Βρετανό, που θεωρείται αυθεντία στα ουίσκι, το Yamazaki έχει χαρακτηριστικά, που αυτή τη στιγμή, κανείς άλλος στη Βρετανία δεν μπορεί να αγγίξει. Παράλληλα κατηγορεί τα βρετανικά αποστακτήρια πως έχουν στρέψει την προσοχή τους αλλού και όχι στην υψηλής ποιότητας παραγωγή.
Υπάρχει ένα ποίημα από τον Σκωτσέζο βάρδο, Ρόμπι Μπάρνς, του 1785, ονόματι «Scotch Drink» (Σκωτσέζικο ποτό), που αποκαλεί το ουίσκι της πατρίδας του ως «το αίμα της δυνατής καρδιάς». Αυτό δίνει την ευκαιρία στον Μάρεϊ, να κατηγορήσει του Σκωτσέζους για έλλειψη καινοτομίας: «Πού είναι τα περίπλοκα ουίσκι, στο απόγειο της ζωής τους; Πού είναι τα μείγματα με τα μεθυστικά επίπεδα σε βάθος;».
Με αυτά τα δεδομένα, η ιαπωνική μάρκα Yamazaki, που εμφιαλώνει μόνο 18.000 μπουκάλια το χρόνο και πουλάει μόνο σε μερικές εκατοντάδες ειδικές κάβες ανά τον κόσμο, έκανε τη διαφορά, εκμεταλλευόμενη την μάλλον αυξημένη έπαρση των βρετανικών αποστακτηρίων και έστρεψε πάνω στη χώρα του «Ανατέλλοντος Ηλίου», τα φώτα της βιομηχανίας ουίσκι.