Λίγες ώρες μετά τον θάνατό του, το μυαλό του Αϊνστάιν έπεσε θύμα κλοπής και επέστρεψε στην αρχική του θέση, μετά από 50 χρόνια περιπλάνησης!
Στις 17 Απριλίου 1955, ένας από τους μεγαλύτερους επιστήμονες που έχουν ζήσει ποτέ, εισήχθη στο νοσοκομείο Princeton με πόνους στο στήθος. Την επόμενη μέρα πέθανε από ανεύρυσμα κοιλιακής αορτής.
Και ενώ δεν είχε γίνει καν γνωστός ο θάνατος στο ευρύ κοινό, κάτι περίεργο συνέβη στο νοσοκομείο όπου άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 76 ετών.
Ο εγκέφαλος του Αϊνστάιν, ενός από τις μεγαλύτερες διάνοιες του κόσμου, έπεσε θύμα κλοπής. Και αυτό είναι μόνο η αρχή της ιστορίας.
Μια απίστευτη ιστορία
Ο Δρ Τόμας Χάρβεϊ, ήταν ο παθολόγος που είχε εφημερία τις πρώτες πρωινές ώρες του 18ης Απριλίου. Επτά ώρες μετά τον θάνατο του μεγάλου επιστήμονα στη 1 π.μ., ο Χάρβεϊ άρχισε να κάνει αυτοψία στη σορό του, ισχυριζόμενος ότι είχε άδεια.
Αφού προσδιόρισε τα αίτια του θανάτου του, ο Χάρβεϊ αφαίρεσε, μέτρησε και ζύγισε τον εγκέφαλό του. Ισχυρίστηκε ότι είχε την κατάλληλη άδεια για να το κάνει, η οποία δεν βρέθηκε ποτέ.
Στη συνέχεια ο δρ. Χάρβεϊ τοποθέτησε τον εγκέφαλο του Αϊνστάιν σε φορμαλδεΰδη. Ακολούθως, έβγαλε τους βολβούς από τα μάτια του, τα οποία αργότερα δόθηκαν στον οφθαλμίατρο του Αϊνστάιν, Χέντρι Ανταμς (φήμες λένε ότι φυλάσσονται ακόμα σε χρηματοκιβώτιο στη Νέα Υόρκη).
Το υπόλοιπο σώμα του δόθηκε για αποτέφρωση.
Ο Αϊνστάιν δεν ήθελε να φυλαχθεί ο εγκέφαλός του
Η απομάκρυνση του εγκεφάλου και των βολβών του, δεν ήταν μεταξύ των επιθυμιών του Αϊνστάιν. Μάλιστα, ο ίδιος είχε πει ότι ήθελε να αποτεφρωθεί με το μυαλό του στη θέση του και οι στάχτες του να σκορπιστούν κρυφά, προκειμένου να αποθαρρύνει τους ειδωλολάτρες.
Ως εκ τούτου, ο Χάρβεϊ δεν είχε κανένα δικαίωμα (ούτε ιατρικό ούτε νομικό) να διατηρήσει τον εγκέφαλό του. Δεν ήταν καν νευροχειρουργός. Η αρμοδιότητά του ήταν απλώς να προσδιορίσει τα αίτια του θανάτου του.
Γιατί όμως το έκανε;
Υπάρχουν δύο εκδοχές: Η πρώτη είναι ότι του το είχε ζητήσει ο Χάρι Ζίμερμαν, προσωπικός γιατρός του Αϊνστάιν και μέντορας του Χάρβεϊ.
Ο Ζίμερμαν δεν το παραδέχτηκε ποτέ δημοσίως, αν και στη συνέχεια κατάθεσε αίτηση για να κρατήσει τον εγκέφαλό του.
Η άλλη θεωρία λέει ότι ο Χάρβεϊ, ήταν επηρεασμένος από τη μελέτη που έγινε στο 1926 στο μυαλό του Λένιν και σκέφτηκε ότι έπρεπε να κάνει το ίδιο.
Όποια και αν είναι η αλήθεια, στις 19 Απριλίου, αφού είχε αφαιρέσει και αποθηκεύσει τον εγκέφαλο, ο Χάρβεϊ πήγε στον γιο του Αϊνστάιν για να ζητήσει αναδρομικά άδεια να το κάνει, με την υπόσχεση ότι θα είναι προσεκτικός στην χρήση του για επιστημονική μελέτη.
Όταν οι New York Times, δημοσίευσαν τη νεκρολογία του Αϊνστάιν στις 20 Απριλίου ανέφεραν ότι ο Δρ Χάρβεϊ έκανε την αυτοψία «με την άδεια του γιου του επιστήμονα» ενώ άλλα πρωτοσέλιδα έγραφαν ότι ο γιος του ζήτησε να εξετάσει τον εγκέφαλο του πατέρα του. Δεν αναφέρθηκε πουθενά ότι η άδεια δόθηκε κατόπιν εορτής.
Οταν μαθεύτηκε ότι ο Χάρβεϊ είχε το μυαλό του Αϊνστάιν, έφτασαν αιτήσεις από όλο τον κόσμο από ανθρώπους που ήθελαν να τον δουν και να τον μελετήσουν.
Το ταξίδι του εγκεφάλου μετά θάνατον
Ξέσπασε μια διαμάχη για το πού θα μεταφερόταν ο εγκέφαλος. Λίγο καιρό αργότερα το νοσοκομείο Princeton ανακοίνωσε ότι θα έμενε στο Νιου Τζέρσεϊ. Ουσιαστικά όμως, ο εγκέφαλος δεν βρισκόταν στο νοσοκομείο. Ο δρ. Χάρβεϊ τον είχε κρατήσει σε ένα βάζο στο σπίτι του.
Μετά από τη μεγάλη διαμάχη που ξέσπασε, ο Χάρβεϊ απολύθηκε από το νοσοκομείο και ο εγκέφαλος έμεινε μαζί του.
Τεμάχισε τον εγκέφαλο σε 240 κομμάτια!
Ακολούθως, πήγε στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια και με τη βοήθεια ενός ειδικού τράβηξε επιμελώς δεκάδες φωτογραφίες από διαφορετικές γωνίες του και στη συνέχεια τον τεμάχισε σε 240 κομμάτια.
Εδωσε μερικά από τα κομμάτια στον Ζίμερμαν και κράτησε το υπόλοιπο μυαλό του Άλμπερτ Αϊνστάιν σε δύο γυάλινα βάζα γεμάτα με φορμόλη.
Άλλοι ερευνητές έκαναν αιτήματα για μελετήσουν το υπόλοιπο του εγκεφάλου, αλλά ο Χάρβεϊ αρνήθηκε.
Τα επόμενα 30 χρόνια ο Χάρβεϊ έπαιρνε τον εγκέφαλο του Αϊνστάιν όπου και αν μετακόμιζε και φυσικά δεν σταματούσε να κάνει μελέτες.
Το 1985, τρεις δεκαετίες μετά το θάνατό του Αϊνστάιν, κάποιος δημοσίευσε τελικά μια μελέτη σχετικά με τον εγκέφαλο του Αϊνστάιν, με βάση τις φωτογραφίες που είχε πάρει από τον Χάρβεϊ. Η μελέτη αυτή δεν ήταν πειστική, αλλά υπήρχαν ενδείξεις ότι ο εγκέφαλος του Αϊνστάιν είχε περισσότερους νευρώνες από ένα φυσιολογικό εγκέφαλο.
Μια άλλη μελέτη απέδειξε ότι ο βρεγματικός λοβός του επιστήμονα (δηλαδή η περιοχή του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνη για την επεξεργασία των μαθηματικών και της ομιλίας) ήταν 15% μεγαλύτερος από το κανονικό.
Το 1988 ο Τόμας Χάρβεϊ έχασε την ιατρική του άδεια όταν απέτυχε να περάσει τις εξετάσεις επάρκειας στο Μισούρι. Λίγα χρόνια αργότερα, επέστρεψε στο Πρίνστον, για να συναντήσει την εγγονή του Αϊνστάιν.
Φυσικά, έπρεπε να φέρει και τον εγκέφαλο μαζί του. Στο βιβλίο του ο συγγραφέας Μάικλ Πατέρνιτι περιγράφει τον Χάρβεϊ να οδηγεί το αυτοκίνητό του με τα βάζα που περιείχαν τον εγκέφαλο του Αϊνστάιν σε μια τσάντα, στο πορτ παγκάζ του αυτοκινήτου του.
Μάλιστα, ο συγγραφέας περιγράφει ότι όταν ο γιατρός συνάντησε την Εβελιν Αϊνστάιν στο σπίτι της στο Μπέρκλεϊ, ξέχασε εκεί τον εγκέφαλο. Ωστόσο εκείνη του τον επέστρεψε. Δεν ήθελε να έχει στο σπίτι της τον εγκέφαλο του παππού της.
50 χρόνια μετά ο εγκέφαλος επέστρεψε από εκεί που ξεκίνησε
Ο Τόμας Χάρβεϊ πέθανε το 2007, αλλά πριν πεθάνει δώρισε τον εγκέφαλο στο νοσοκομείο του Πρίνστον, το ίδιο σημείο από όπου ξεκίνησε στο ταξίδι του, πριν από πενήντα χρόνια.
Σήμερα, το μουσείο Mutter στη Φιλαδέλφεια είναι το μόνο μέρος στον κόσμο, όπου μπορεί κανείς να δει κομμάτια από τον εγκέφαλο του Αϊνστάιν.
thetoc.gr