Ο Αντώνης Σαμαράς κι ο Βαγγέλης Βενιζέλος ορκίζονται στη «σταθερότητα» που έφεραν στη χώρα. Ας δούμε, λοιπόν, με αριθμούς τη «σταθερότητά» τους:
-Η απώλεια 25% του εθνικού εισοδήματος λόγω της πολιτικής της βίαιης λιτότητας.
-Τα 75 δισ. ευρώ που από το 2008 μέχρι και το τέλος του 2013 ανήλθαν οι συνολικές απώλειες καταθέσεων στην Ελλάδα λόγω της πολιτικής των Μνημονίων.
-Τα 33 δισ. ευρώ που ανήλθαν οι απώλειες χρημάτων των Ασφαλιστικών Ταμείων μέσα στο ίδιο διάστημα (μόνο από το περίφημο PSI οι απώλειες των Ταμείων ξεπέρασαν τα 12,5 δισ. ευρώ).
-Τα 63 δισ. ευρώ που όπως ομολόγησε ο κ. Στουρνάρας , αφαιμάχτηκαν από τον ελληνικό λαό ως συνέπεια των δημοσιονομικών μέτρων από το 2010 και μετά.
-Η αύξηση του ελληνικού χρέους ως ποσοστού του ΑΕΠ από 120% στο 175%
-Τα 6,3 εκατομμύρια του ελληνικού λαού που σύμφωνα με το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής κινούνται μεταξύ φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού.
-Το 1,5 εκατομμύριο των ανέργων και τα 2 εκατομμύρια των ημιάνεργων – «απασχολήσιμων».
– Τα 700.000 παιδιά που σύμφωνα με την ΟΥΝΕΣΚΟ υποσιτίζονται στην Ελλάδα.
-Το γεγονός ότι – για πρώτη φορά από συστάσεως του ελληνικού κράτους – τα στοιχεία της απογραφής δείχνουν μείωση του ελληνικού πληθυσμού ως συνέπεια μιας πολιτικής που χαρακτηρίζεται «λευκή αναίμακτη γενοκτονία» του ελληνικού λαού.
-Τα εκατομμύρια των Ελλήνων που ξεπαγιάζουν καθώς επί μνημονίων (σύμφωνα με τις έρευνες οικογενειακών προϋπολογισμών της ΕΛΣΤΑΤ) η μέση μηνιαία κατανάλωση πετρελαίου θέρμανσης μειώθηκε κατά 62,5% και τα νοικοκυριά χωρίς καθόλου θέρμανση αυξήθηκαν κατά 252,3%.
– Η ανακήρυξη της Ελλάδας σε χώρα, που τελεί υπό το αγγλικό δίκαιο, υπό την εποπτεία του Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου, που πορεύεται – «αξιοπρεπής» και «περήφανη» κατά τον κ. Σαμαρά – παραιτημένη από κάθε ασυλία περί τα περιουσιακά της στοιχεία.