Ορισμένοι άνθρωποι προφανώς έχουν πρόβλημα να μετρούν τα χρόνια που πέρασαν. Σαράντα χρόνια έχουν περάσει από το 1974 οπότε και έχει η τουρκική επιχείρηση στην Κύπρο μετά το πραξικόπημα της ελληνικής χούντας.
Το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε οι Τουρκοκύπριοι γιόρτασαν την 31η επέτειο από την ανακήρυξη της Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου. Η Χουριέτ ξαναγράφει την ιστορία κατά το δοκούν και ο πρόλογος του συγκεκριμένου άρθρου της τουρκικής εφημερίδας είναι δηλωτικός.
Ακόμη και αν το 1983 η ανακήρυξη της ανεξαρτησίας της Β. Κύπρου ήταν μια τακτική κίνηση των Τούρκων για να ενισχύσουν τη θέση τους στις συνομιλίες με την ελληνική πλευρά, το κράτος είναι ένα γεγονός, σημειώνει το άρθρο. Η Β. Κύπρος είναι μια από τις δύο… πραγματικότητες στο νησί. Είναι άσχετη ερώτηση, λέει το άρθρο, να ψάχνουμε ποια είναι έγκυρη και ποια όχι. Πρέπει να αναγνωριστεί η ύπαρξη δύο δημοκρατιών, δύο λαών, δύο θρησκειών και δύο γλωσσών.
Πέραν του πολιτικώς ορθού, η ελληνική πλευρά έχει προσπαθήσει μέσω των διεθνών οργανισμών να καταδικαστεί η Τουρκία για «αλαζονεία» ή «άρνηση», όμως αυτές οι συμπεριφορές αντανακλούν στη νοοτροπία που διέπει την… άλλη πλευρά που δεν δέχεται την αποκατάσταση της ειρήνης στην περιοχή και ότι δεν τίθεται θέμα μειοψηφίας-πλειοψηφίας στο νησί. Δεν μπορεί να κατανοήσει ότι υπάρχουν δύο ίσες κοινότητες που μοιράζονται την ίδια πατρίδα.
Οι Ελληνοκύπριοι επιμένουν να βλέπουν τους συσχετισμούς με τη λογική της πλειοψηφίας που θεωρούν ότι κατέχουν στο νησί. Θεωρούν πως θα πρέπει να έχουν τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο για το μέλλον της Κύπρου και να ελέγχουν την τουρκική κοινότητα. Οι Ελληνοκύπριοι είναι πεισματάρηδες στις διαπραγματεύσεις με την τουρκική πλευρά, ειδικά στο θέμα των υδρογονανθράκων και της εκμετάλλευσής τους. Αυτή είναι μια άρρωστη νοοτροπία, σημειώνει η Χουριέτ.
Μπορεί οι Αμερικανοί να πιέζουν την Τουρκία να αποχωρήσει από την ΑΟΖ, αλλά ποιος ο λόγος να συμβούν όλα αυτά όταν δεν αλλάζει η νοοτροπία της Ελληνοκυπριακής πλευράς; Αν συνεχιστεί η ίδια μονόπλευρη τακτική, οι Τουρκοκύπριοι δεν θα έχουν πλέον φωνή. Εδώ και 52 χρόνια οι Τούρκοι εκδιώχθηκαν υπό την απειλή των όπλων και πολλά πράγματα έχουν συμβεί από τότες στο νησί. Τώρα για να ξεκινήσουν εκ νέου οι διαπραγματεύσεις πρέπει να το θέλουν και οι δύο – είναι όπως στο ταγκό, σημειώνει το άρθρο. Για να καταλήξει, «όσο θα διαρκεί αυτή η κατάσταση στο νησί και η Ελληνοκυπριακή πλευρά θα αρνείται το διάλογο, τόσο οι Τουρκοκύπριοι θα φωνάζουν πιο δυνατά ”ζήτω η Βόρεια Κύπρος”».